ROTARITMIL

•     препаратнинг компонентларига ва йодга юқори сезувчанлик;

•     синус тугунини заифлиги синдроми (СТЗС) (синусли брадикардия, кардиостимулятор бўлмаганидаги синоатриал блокада);

•     II ва III даражадаги атриовентрикуляр блокада ва Гисс тутами оёқчаларини блокадаси (кардиостимулятор бўлмаганида);

•     QT интервални туғма ёки орттирилган узайиши;

•     оғир даражадаги юрак етишмовчилиги;

•     яққол артериал гипотензия, коллапс, шок;

•     QT интервалини узайтириш ва пароксизмал тахикардиялар, шу жумладан «пирует» туридаги полиморф қоринчалар тахикардиясини чақириш хусусиятига эга бўлган препаратлар билан бир вақтда қабул қилиш;

•     МАО ингибиторларини бир вақтда қабул қилиш;

•     ўпкани интерстициал касаллиги;

•     қалқонсимон без дисфункцияси (гипо- ва гипертиреоз);

•     гипокалиемия, гипомагниемия;

•     18 ёшгача бўлган болалар (самарадорлиги ва хавфсизлиги аниқланмаган);

•     ҳомиладорликни II ва III уч ойлигида қўллаш мумкин эмас.

Ротаритмил антиаритмик препаратларнинг III синфини (реполяризация ингибиторлари синфи) асосий вакилидир, антиангинал, коронар томирларни кенгайтирувчи, альфа- ва бета-адренорецепторларни блокловчи таъсир кўрсатади.

Амиодароннинг таъсир механизми кардиомиоцитларнинг ҳужайра мембраналаридаги ион каналларини (асосан калий, жуда оз даражада – кальций ва натрий каналлари) блокадаси, синус тугунининг автоматизмни камайиши билан, шунингдек a- ва b-адренергик фаолликни рақобатсиз сусайтириши билан боғлиқ.

Амиодароннинг антиаритмик таъсири ҳаракат потенциалини (3 фаза) аҳамиятли узайтириши ва шундай қилиб рефрактер даврлари давомийлигини ошириши, миокард бўлмачалари ва қоринчаларининг қўзғалувчанлигини камайтириши, атриовентрикуляр тугуннинг бўлмача - қоринча ўтказувчанлигини қўшимча тутамларида рефрактер даврлари давомийлигини ошириш қобилияти билан боғлиқ бўлиб, бу синус тугунининг автоматизмини пасайишига, юракнинг ўтказувчи тизимининг барча соҳалари бўйлаб импульснинг ўтказилишини секинлашишига (синоатриал, бўлмача ва атриовентрикуляр ўтказувчанликни секинлаштиради), қўзғалувчанликни пасайишига олиб келади. Бунда қоринчаларнинг ўтказувчанлигида ўзгаришлар бўлмайди.

Препаратнинг антиангинал таъсири миокардни кислородга бўлган эҳтиёжини камайишини (юрак қисқаришлар сонини (ЮҚС) камайиши ва периферик қаршиликни ўртача пасайиши ҳисобига) ва коронар артерияларнинг силлиқ мушакларига тўғридан-тўғри таъсири ҳисобига, коронар қон оқимини кучайиши билан боғлиқ. Аортадаги босимни ва периферик қон томирлар қаршилигини пасайтириб, юракдан отилиб чиққан қон ҳажмини бир маромда туради.

Препарат периферик қон-томирлар қаршилигини ва тизимли артериал босимни бироз пасайтиради; миокарднинг қисқарувчанлигига жиддий таъсир кўрсатмайди. Манфий инотроп самарасининг йўқлиги, Ротаритмилни юрак етишмовчилигида қўллаш имкониятини беради.

Тузилиши бўйича амиодарон тиреоид гормонларга ўхшаш, шунинг учун препарат тиреоид гормонларнинг алмашинувига таъсир кўрсатади: Т₃ ни Т₄ га айланишини ингибиция бўлиши (тироксин-5-дейодиназанинг блокадаси) ва бу гормонларнинг кардиоцитлар ва гепатоцитлар томонидан қамраб олинишини блокланиши, тиреоид гормонларнинг миокардга рағбатлантирувчи таъсирини сусайишига олиб келади.

Препаратнинг фармакокинетикаси аҳамиятли даражадаги шахсий ўзгаришлар билан фарқланади. Ичга қабул қилинганидан сўнг амиодарон секин сўрилади. Бир марта қабул қилинганидан сўнг қон плазмасида максимал концентрациясига 3-7 соатдан кейин эришилади. Бироқ терапевтик таъсири одатда препарат қабул қилиш бошланганидан кейин бир неча ҳафта ўтгач (бир неча кундан икки ҳафтагача) ривожланади. Амиодарон катта индивидуал вариабеллик билан кечувчи узоқ ярим чиқарилиш даврига эга (шунинг учун доза танланганида, масалан, у оширилганида ёки камайтирилганида, амиодароннинг плазмадаги янги концентрациясини барқарорлаштириш учун камида 1 ой керак бўлишини ёдда тутиш керак).

Фармакокинетикасининг ўзига хос хусусиятларини ҳисобга олиб, терапевтик самарага эришиш учун тўқималарда препаратни тўпланишига эришиш мақсадида, бошланғич тўйинтирувчи дозани қўллаш талаб қилинади. Кумулятив самарасининг борлиги даволаш тугаганидан сўнг 10-45 кун давомида таъсир давомийлигини таъминлайди.

Амиодароннинг ҳар бир дозаси (200 мг) 75 мг йод сақлайди. Амиодарон узоқ муддат қабул қилинганида йоднинг концентрацияси амиодароннинг концентрациясига нисбатан 60-80% га етиши мумкин.

Болалар ва 18 ёшгача бўлган ўсмирларда препаратни қўллаш самарадорлиги ва ҳавфсизлиги аниқланмаган.

Ҳомиладорликда Ротаритмил фақат ҳаётий кўрсатмаларга мувофиқ буюрилади, чунки препарат ҳомиланинг қалқонсимон безига таъсир кўрсатади.

Препаратни лактация даврида қўллаш зарурати туғилганида эмизишни тўхтатиш керак.

Препаратни фақат шифокорнинг кўрсатмаси бўйича қабул қилиш лозим!

Ротаритмил овқат қабул қилишдан олдин ва етарли миқдордаги сув билан ичга қабул қилинади.

Юклама («тўйинтирувчи») дозаси: турли тўйиниш схемалари ишлатилиши мумкин.

Стационар шароитида: бир неча қабулга бўлинган бошланғич доза 10 г йиғинди дозага эришилгунича (одатда 5-8 кун давомида) суткада 600-800 мг (максимал 1200 мг гача) дозани ташкил этади.

Амбулатор шароитида: бир неча қабулга бўлинган бошланғич доза 10 г йиғинди дозага эришилгунича (одатда 1-14 кун давомида) суткада 600 дан 800 мг гача дозани ташкил этади.

Самарани бир маром сақлаб турувчи доза: турли беморларда суткада 100 дан 400 мг гача ўзгариб туриши мумкин. Шахсий терапевтик натижага мувофиқ суткада тана вазнига 3 мг/кг ҳисобидан минимал самарали дозасини қўллаш керак.

Амиодарон жуда давомли ярим чиқарилиш даврига эгалиги туфайли, уни кунора қабул қилиш ёки уни қабул қилишда ҳафтада 2 кун танаффус қилиш мумкин.

Ўртача терапевтик бир марталик доза: 200 мг.

Ўртача терапевтик суткалик доза: 400 мг.

Максимал бир марталик доза: 400 мг. Максимал суткалик доза: 1200 мг.

Дозани ошириб юбориш белгилари пайдо бўлганида, одатда препаратнинг дозасини пасайтириш ёки уни қабул қилишни вақтинчалик тўхтатиш етарли бўлади.

Препаратнинг катта миқдори бир вақтда қабул қилинганида жигар фаолиятини бузилиши, синусли брадикардия, юрак уришини тўхташи, қоринчалар тахикардиясини, «пируэт» туридаги пароксизмал тахикардия хуружлари кузатилиши мумкин. Атриовентрикуляр ўтказувчанлик секинлашиши, мавжуд бўлган юрак етишмовчилиги кучайиши мумкин.

Даволаш: агар препарат яқинда қабул қилинган бўлса, меъдани ювиш ва фаоллаштирилган кўмир буюриш керак. Специфик антидоти йўқ. Амиодарон ва унинг метаболитлари диализ вақтида чиқарилмайди. Қолган ҳолларда симптоматик даволаш ўтказилади. Брадикардия ривожланганида бета-адреностимуляторларни буюриш ёки кардиостимулятор ўрнатиш мумкин, «пируэт» туридаги тахикардияда – вена ичига магний тузларини юбориш ва кардиостимуляция ўтказиш мумкин.

Амиодароннинг ножўя таъсирлари дозага боғлиқ бўлганлиги туфайли, уларни пайдо бўриш эҳтимолини минимал даражага етказиш учун, пациентларни минимал самарали дозалар билан даволаш керак.

Беморлар, даволаниш вақтида улар тўғридан-тўғри қуёш нурларининг таъсиридан сақланишлари ёки ҳимоя чораларини кўришлари (масалан, қуёшдан ҳимояловчи крем суртиш, тегишли кийимларни кийиш) юзасидан огоҳлантирилган бўлишлари керак.

Даволашни мониторинг қилиш

Амиодаронни қабул қилишни бошлашдан олдин ЭКГ текширувини ўтказиш ва қонда калийнинг даражасини аниқлаш тавсия этилади. Амиодаронни қўллашни бошлашдан олдин гипокалиемия тўғриланиши керак. Даволаниш вақтида ЭКГ ни (ҳар 3 ойда), трансаминазаларнинг даражасини ва жигар фаолиятининг бошқа кўрсаткичларини мунтазам равишда назорат қилиш керак.

Бундан ташқари, амиодарон гипотиреоз ёки гипертиреоз чақириши, айниқса анамнезида қалқонсимон безининг касалликлари бўлган пациентларда чақириши мумкинлиги туфайли, амиодаронни қабул қилишдан олдин, қалқонсимон безнинг касалликлари ва фаолиятининг бузилишларини аниқлаш мақсадида клиник ва лаборатор (ТТГ) текширувини ўтказиш керак. Амиодарон билан даволаниш вақтида ва у тўхтатилганидан сўнг бир неча ой давомида қалқонсимон без фаолиятининг ўзгаришларини клиник ёки лаборатор белгиларини аниқлаш мақсадида пациентни мунтазам равишда текшириб туриш керак. Қалқонсимон бези фаолиятининг бузилишига шубҳа туғилганида қон зардобида ТТГ даражасини аниқлаш керак.

Амиодарон билан даволаниш вақтида ўпка симптоматикасини бор ёки йўқлигидан қатъий назар, ҳар 6 ойда ўпканинг рентгенологик текширувини ва ўпканинг функционал синамаларини ўтказиш тавсия этилади.

Юрак ритмини бузилиши юзасидан узоқ вақт давомида даволанаётган пациентларда қоринчалар фибрилляциясини ривожланиш тез-тезлигини ошиши ва/ёки кардиостимулятор ёки имплантация қилинган дефибрилляторни ишлаб кетиш бўсағасини ошиши ҳолатлари тўғрисида хабар берилган, бу уларнинг самарадорлигини пасайтириши мумкин. Шунинг учун амиодарон билан даволашни бошлашдан олдин ёки даволаниш вақтида бу қурилмаларни тўғри фаолият кўрсатишини мунтазам равишда текшириб туриш керак.

Ҳам алоҳида, ҳам умумий ҳолатнинг ёмонлашуви билан кечувчи ҳансираш ёки йўтални пайдо бўлиши, интерстициал пневмопатия каби ўпкани заҳарланиш эҳтимолини кўрсатиши керак, уни ривожланишига туғилган шубҳа ўпканинг рентгенологик текширувини ва ўпканинг функционал синамаларини ўтказишни талаб қилади.

Юрак қоринчаларини реполяризация даври узайиши туфайли, ЭКГ да маълум ўзгаришлар: QT, QTC (коррекцияланган) интервалини узайиши, U тўлқинларини пайдо бўлиши мумкин. QT интервалини кўпи билан 450 мс га ёки дастлабки кўрсаткичидан кўпи билан 25% га ошишига йўл қўйилади. Бу ўзгаришлар препаратнинг заҳарли таъсири ҳисобланмайди, бироқ Ротаритмилнинг дозасига тузатиш киритиш учун ва кузатилиши мумкин бўлган проаритмоген таъсирини баҳолаш учун назорат ўтказиш талаб этилади.

II ва III даражадаги атриовентрикуляр блокада, синоатриал блокада ёки иккитутамли қоринчалар ички блокадаси ривожланганида, даволаш тўхтатилиши керак. I даражадаги антриовентрикуляр блокада пайдо бўлганида кузатувни кучайтириш керак.

Гарчи аритмияларни ривожланиши ёки юрак ритмини мавжуд бўлган бузилишларини оғирлашиши аниқланган бўлса-да, амиодаронни проаритмоген таъсири кучсиз, кўпчилик антиаритмик препаратларга нисбатан кам ва одатда айрим дори воситалари билан мажмуда ёки электролитлар мувозанатини бузилишларида намоён бўлади.

Ноаниқ кўришда ёки кўриш ўткирлиги пасайганида, офтальмологик текширувни ўтказиш, шу жумладан кўз тубини текшириш керак. Амиодаронни оқибатида кўриш нервини нейропатияси ёки неврити ривожланганида, кўрликни ривожланиш хавфи борлиги туфайли, препаратни бекор қилиш керак.

Амиодарон таркибида йод сақлаганлиги туфайли, препаратни қабул қилиш қалқонсимон безининг радиоизотоп текширув натижаларини ўзгартириши мумкин, бироқ қон плазмасида Т₃, Т₄ ва ТТГ миқдорини аниқлаш ишончлилигига таъсир қилмайди.

Жарроҳлик аралашувидан олдин врач-анестезиологни бемор Ротаритмил олаётганлиги тўғрисида хабардор қилиши керак. Препарат билан узоқ муддат даволаш маҳаллий ёки умумий анестезия учун хос бўлган гемодинамик хавфни кучайтириши мумкин. Айниқса бу брадикардик ва гипотензив самараларга, юракнинг зарб ҳажмини пасайиши ва ўтказувчанликни бузилишларига таалуқлидир. Бундан ташқари, Ротаритмил олган беморларда кам ҳолларда жарроҳлик аралашувларидан сўнг ўткир респиратор дистресс синдроми қайд этилган. Ўпканинг сунъий вентиляциясида бундай беморларда синчков назорат қилиш талаб этилади.

Ҳомиладорлик ва эмизиш даврида қўлланиши

Ҳомиладорликда Ротаритмил фақат ҳаётий кўрсатмаларга мувофиқ буюрилади, чунки препарат ҳомиланинг қалқонсимон безига таъсир кўрсатади.

Препаратни лактация даврида қўллаш зарурати туғилганида эмизишни тўхтатиш керак.

Педиатрияда қўлланиши

Болалар ва 18 ёшгача бўлган ўсмирларда препаратни қўллаш самарадорлиги ва ҳавфсизлиги аниқланмаган.

Автотранспортни ҳайдаш ва механизмларни бошқариш қобилиятига таъсири

Ротаритмил билан даволаниш вақтида автомобилни ҳайдаш ва диққатни юқори жамлаш ва психомотор реакциялар тезлигини талаб этувчи потенциал хавфли фаолият турлари билан шуғулланишдан сақланиш тавсия этилади.

Препарат болалар ололмайдиган жойда сақлансин ва яроқлилик муддати тугаганидан сўнг ишлатилмасин.

«Пируэт» туридаги полиморф қоринчалар тахикардиясини (torsade de pointes) чақириш хусусиятига эга бўлган препаратлар билан мажмуада қўллаш мумкин эмас (улар амиодарон билан бирга қўлланганида «пируэт» туридаги потенциал летал қоринчалар тахикардиясини ривожланиш хавфи ошади):

Антиаритмик воситалар: IА синфи (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид, прокаинамид), III синфи (дофетилид, ибутилид, бретилий тозилат), соталол;

Бепридил; винкамин; айрим нейролептиклар: фенотиазинлар (хлорпромазин, циамемизин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин, флуфеназин), бензамидлар (амисульприд, сультоприд, сульприд, тиаприд, вералиприд), бутирофенонлар (дроперидол, галоперидол), сертиндол, пимозид; трициклик антидепрессантлар; цизаприд; марколид антибиотиклар (эритромицин вена ичига юборилганида, спирамицин); азоллар; безгакка қарши воситалар (хинин, хлорохин, мефлохин, галофантрин, лумефантрин); пентамидин парентерал юборилганида; дифеманил метилсульфати; мизоластин; астемизол; терфенадин; фторхинолонлар (шу жумладан моксифлоксацин) каби бошқа (антиаритмик бўлмаган) препаратлар.

Тавсия этилмайдиган мажмуалар

Бета-адреноблокаторлар билан, юрак қисқаришлари сони (ЮҚС) секинлаштирувчи «секин» кальций каналларининг блокаторлари (верапамил, дилтиазем) билан, чунки автоматизм (яққол брадикардия) ва ўтказувчанликнинг бузилишларини ривожланиш хавфи мавжуд.

Сурги воситалари, ичакнинг перистальтикасини рағбатлантирувчи воситалар билан, улар гипокалиемияни чақириши мумкин, бу «пируэт» туридаги қоринчалар тахикардиясининг ривожланиш хавфини оширади. Амиодарон билан бирга қўлланганида бошқа гуруҳ сурги воситаларини ишлатиш керак.

Қўллашда эҳтиёткорликни талаб қилувчи мажмуалар

Гипокалиемияни чақириш хусусиятига эга бўлган препаратлар билан: гипокалиемияни чақирувчи диуретиклар (монотерапияда ёки мажмуда қўлланганида), амфотерицин В (в/и), тизимли гликокортикостероидлар, тетракозактид. Қоринчалар ритмини бузилишлари, айниқса «пируэт» туридаги қоринчалар тахикардиясининг ривожланиши хавфини ошиши (гипокалиемия мойиллик келтирувчи омилдир). Гипокалиемияни тўғрилашнинг зарурати бўлганида қонда электролитлар даражасини назорат қилиш ва пациентни доимий клиник ва электрокардиографик кузатувини ўтказиш керак. «Пируэт» туридаги қоринчалар тахикардияси ривожланган ҳолларда антиаритмик воситаларни қўллаш мумкин эмас (қоринчалар кардиостимуляциясини бошлаш керак, вена ичига магний тузларини юбориш мумкин).

Прокаинамид билан: амиодарон прокаинамид ва унинг метаболити N-ацетилпрокаинамиднинг плазмадаги концентрациясини ошириши мумкин, бу прокаинамиднинг ножўя таъсирларини ривожланиш хавфини ошириши мумкин.

Билвосита антикоагулянтлар билан: варфарин амиодарон билан мажмуасида қўлланганида билвосита антикоагулянтнинг самараларини кучайтириши мумкин, бу қон кетишларининг ривожланиш хавфини оширади. Амиодарон билан даволаниш вақтида ҳам, у бекор қилинганидан кейин ҳам протромбин вақтини тез-тез назорат қилиш ва антикоагулянтнинг дозасига тузатиш киритиш керак.

Юрак гликозидлари (ангишвонагул препаратлари) билан: юрак автоматизмини (яққол брадикардия) ва бўлмача-қоринча ўтказувчанлигини бузилишлари пайдо бўлиши мумкин. Бундан ташқари, дигоксин амиодарон билан мажмуада қўлланганида қон плазмасида дигоксиннинг концентрацияси (унинг клиренсини камайиши туфайли) ошиши мумкин. Шунинг учун дигоксин амиодарон билан бирга қўлланганида дигоксиннинг қондаги концентрациясини аниқлаш ва дигисталис интоксикациясининг бўлиши мумкин бўлган клиник ва электрокардиографик кўринишларини назорат қилиш керак. Дигоксиннинг дозасини пасайтириш талаб этилиши мумкин.

Эсмолол билан: юрак қисқарувчанлиги, автоматизми ва ўтказувчанлигининг бузилишлари (симпатик нерв тизимининг компенсатор реакцияларини сусайтириши) бўлиши мумкин. Клиник ва ЭКГ назоратини ўтказиш талаб этилади.

Фенитоин билан, мувофиқ фосфенитоин билан: фенитоин амиодарон билан бирга қўлланганида фенитоиннинг дозасини ошириб юборилиши ривожланиши мумкин, бу неврологик симптомларни пайдо бўлишига олиб келиши мумкин. Клиник мониторинг ўтказиш ва дозани ошириб юборилишини биринчи белгилари пайдо бўлганидаёқ фенитоиннинг дозасини пасайтириш, иложи бўлса, қон плазмасида фенитоиннинг концентрациясини аниқлаш керак.

Флекаинид билан: амиодарон флекаиниднинг плазмадаги концентрациясини ошириши мумкин, шунинг учун флекаиниднинг дозасига тузатиш киритиш талаб этилади.

Цитохром Р450 3А4 ёрдамида метаболизмга учрайдиган препаратлар билан: ушбу препаратларнинг плазмадаги концентрациялари ошиши мумкин, бу уларнинг токсиклигини ошиши ва/ёки фармакодинамик самараларини кучайишига олиб келиши мумкин, ва уларнинг дозаларини пасайтиришни талаб этиши мумкин.

Циклоспорин – циклоспориннинг нефротоксик таъсири кучайиши мумкин. Қонда циклоспориннинг концентрациясини аниқлаш, буйраклар фаолиятини назорат қилиш ва амиодарон билан даволаниш даврида ва препарат бекор қилинганидан сўнг циклоспорининг дозалаш тартибини тўғрилаш керак.

Фентанил – амиодарон билан мажмуаси фентанилнинг фармакодинамик самараларини кучайтириши ва унинг токсик самараларининг ривожланиши хавфини ошириши мумкин.

СYP3A4 ёрдамида метаболизмга учрайдиган бошқа препаратлар: лидокаин – (синусли брадикардия ва неврологик симптомларни ривожланиш хавфи), такролимус (нефротоксиклик хавфи), силденафил (унинг ножўя самараларини ошиши хавфи), мидазолам (психомотор самараларни ривожланиш хавфи), триазолам, дигидроэрготамин, эрготамин, симвастатин ва CYP 3A4 ёрдамида метаболизмга учрайдиган бошқа статинлар (мушакларни заҳарланиш, рабдомиолизнинг ривожланиш хавфини ошиши, шунинг учун симвастатиннинг дозаси суткада 20 мг дан ошмаслиги керак, унинг самараси бўлмаганида CYP 3A4 ёрдамида метаболизмга учрамайдиган бошқа статинни қабул қилишга ўтиш керак).

Орлистат билан: қон плазмасида амиодарон ва унинг фаол метаболитининг концентрациясини пасайиш хавфи мавжуд. Клиник ва зарурати бўлса, ЭКГ – назорат ўтказиш керак.

Клонидин, гуанфацин, холинэстераза ингибиторлари (донепезил, галантамин, ривастигмин, такрин, амбеноний хлориди, пиридостигмин бромиди, неостигмин бромиди), пилокарпин билан: ҳаддан ташқари брадикардияни ривожланиш хавфи (кумулятив самаралар) мавжуд.

Циметидин, грейпфрут шарбати билан: амиодароннинг метаболизмини секинлашиши ва унинг плазмадаги концентрацияларини ошиши мумкин, амиодароннинг фармакодинамик ва ножўя таъсирларини ошириши мумкин.

Ингаляцион наркоз учун қўлланадиган препаратлар билан: амиодарон қабул қилаётган пациентларда, улар томонидан умумий наркоз олинганида қуйидаги оғир асоратларни ривожланиш хавфи бор: брадикардия (атропинни юборилишига резистент), артериал гипотензия, ўтказувчанликни бузилиши, юракдан отилиб чиқувчи қон ҳажмини камайиши. Нафас тизими томонидан оғир асоратларнинг жуда кам ҳоллари кузатилган.

Радиоактив йод билан: амиодарон радиоактив йоднинг ютилишини издан чиқариши мумкин, бу қалқонсимон безнинг радиоизотоп текширувларининг натижаларини ўзгартириши мумкин.

Рифампицин билан: амиодарон билан бирга қўлланганида, у амиодарон ва диэтиламидароннинг плазмадаги концентрацияларини пасайтириши мумкин.

Далачой препаратлари билан: назарий жиҳатдан амиодароннинг плазмадаги концентрацияси камайиши ва унинг самараси сусайиши мумкин (клиник маълумотлари йўқ).

ОИТВ-протеаза ингибиторлари билан (шу жумладан индинавир): амиодарон билан бир вақтда қўлланганида, амиодароннинг қондаги концентрациясини ошириши мумкин.

Клопидогрел билан: клопидогрелнинг самарадорлиги пасайиши мумкин.

Декстрометорфан билан: амиодарон декстрометорфаннинг плазмадаги концентрациясини назарий жиҳатдан ошириши мумкин.

QO‘LLASH BO‘YICHA YO‘RIQNOMA

ROTARITMIL

ROTARITMIL

Preparatning savdo nomi: Rotaritmil

Ta‘sir etuvchi moddalar (XPN): amiodaron gidroxloridi

Dori shakli: tabletkalar

Tarkibi

Bir tabletka quyidagilarni saqlaydi:

faol modda: amiodaron gidroxloridi – 200 mg;

yordamchi moddalar: makkajo‘xori kraxmali, laktoza monogidrati, povidon (K90), magniy stearati, suvsiz kolloid kremniy dioksidi, jelatinlangan kraxmal.

Ta‘rifi: oq rangli, dumaloq shaklli, bo‘lish riskali tabletkalar.

Farmakoterapevtik guruhi: Antiaritmik preparatlar

ATX kodi: S01BD01

Farmakologik hususiyatlari

Rotaritmil antiaritmik preparatlarning III sinfini (repolyarizasiya ingibitorlari sinfi) asosiy vakilidir, antianginal, koronar tomirlarni kegaytiruvchi, alfa- va beta-adrenoreseptorlarni bloklovchi ta‘sir ko‘rsatadi.

Amiodaronning ta‘sir mexanizmi kardiomiositlarning hujayra membranalaridagi ion kanallarini (asosan kaliy, juda oz darajada – kalsiy va natriy kanallari) blokadasi, sinus tugunining avtomatizmni kamayishi bilan, shuningdek a- va b-adrenergik faollikni raqobatsiz susaytirishi bilan bog‘liq.

Amiodaronning antiaritmik ta‘siri harakat potensialini (3 faza) ahamiyatli uzaytirishi va shunday qilib refrakter davrlari davomiyligini oshirishi, miokard bo‘lmachalari va qorinchalarining qo‘zg‘aluvchanligini kamaytirishi, atrioventrikulyar tugunning bo‘lmacha – qorincha o‘tkazuvchanligini qo‘shimcha tutamlarida refrakter davrlari davomiyligini oshirish qobiliyati bilan bog‘liq bo‘lib, bu sinus tugunining avtomatizmini pasayishiga, yurakning o‘tkazuvchi tizimining barcha sohalari bo‘ylab impulsning o‘tkazilishini sekinlashishiga (sinoatrial, bo‘lmacha va atrioventrikulyar o‘tkazuvchanlikni sekinlashtiradi), qo‘zg‘aluvchanlikni pasayishiga olib keladi. Bunda qorinchalarning o‘tkazuvchanligida o‘zgarishlar bo‘lmaydi.

Preparatning antianginal ta‘siri miokardni kislorodga bo‘lgan ehtiyojini kamayishini (yurak qisqarishlar sonini (YUQS) kamayishi va periferik qarshilikni o‘rtacha pasayishi hisobiga) va koronar arteriyalarning silliq mushaklariga to‘g‘ridan-to‘g‘ri ta‘siri hisobiga, koronar qon oqimini kuchaytirishi bilan bog‘liq. Aortadagi bosimni va periferik qon tomirlar qarshiligini pasaytirib, yurakdan otilib chiqqan qon hajmini tutib turadi.

Preparat periferik qon-tomirlar qarshiligini va tizimli arterial bosimni biroz pasaytiradi; miokardning qisqaruvchanligiga jiddiy ta‘sir ko‘rsatmaydi. Manfiy inotrop samarasining yo‘qligi, Rotaritmilni yurak yetishmovchiligida qo‘llash imkoniyatini beradi.

Tuzilishi bo‘yicha amiodaron tireoid gormonlarga o‘xshash, shuning uchun preparat tireoid gormonlarning almashinuviga ta‘sir ko‘rsatadi: T₃ ni T₄ ga aylanishini ingibisiya bo‘lishi (tiroksin-5-deyodinazaning blokadasi) va bu gormonlarning kardiositlar va gepatositlar tomonidan qamrab olinishini bloklanishi, tireoid gormonlarning miokardga rag‘batlantiruvchi ta‘sirini susayishiga olib keladi.

Farmakokinetikasi

Preparatning farmakokinetikasi ahamiyatli darajadagi shaxsiy o‘zgarishlar bilan farqlanadi. Ichga qabul qilinganidan so‘ng amiodaron sekin so‘riladi. Bir marta qabul qilinganidan so‘ng qon plazmasida maksimal konsentrasiyasiga 3-7 soatdan keyin erishiladi. Biroq terapevtik ta‘siri odatda preparat qabul qilish boshlanganidan keyin bir necha hafta o‘tgach (bir necha kundan ikki haftagacha) rivojlanadi. Amiodaron katta individual variabellik bilan kechuvchi uzoq yarim chiqarilish davriga ega (shuning uchun doza tanlanganida, masalan, u oshirilganida yoki kamaytirilganida, amiodaronning plazmadagi yangi konsentrasiyasini barqarorlashtirish uchun kamida 1 oy kerak bo‘lishini yodda tutish kerak).

Farmakokinetikasining o‘ziga xos xususiyatlarini hisobga olib, terapevtik samaraga erishish uchun to‘qimalarda preparatni to‘planishiga erishish maqsadida, boshlang‘ich to‘yintiruvchi dozani qo‘llash talab qilinadi. Kumulyativ samarasining borligi davolash tugaganidan so‘ng 10-45 kun davomida ta‘sir davomiyligini ta‘minlaydi.

Amiadaronning har bir dozasi (200 mg) 75 mg yod saqlaydi. Amiadoron uzoq muddat qabul qilinganida yodning konsentrasiyasi amiadoronning konsentrasiyasiga nisbatan 60-80% ga yetishi mumkin.

Qo‘llanilishi

Yurak ritmini buzilishlari, shu jumladan boshqa antiaritmik vositalarga chidamli bo‘lgan aritmiyalarni davolash va oldini olish:

• qorinchalar aritmiyalari, shu jumladan qorinchalar taxikardiyasi va qorinchalar fibrillyasiyasi (davolash stasionarda sinchkov kardiomonitorli nazorat ostida boshlanishi kerak);
• qorinchalar usti paroksizmal taxikardiyalari: yurakning organik kasalliklari bo‘lgan bemorlarda qaytalanuvchi barqaror qorinchalar usti paroksizmal taxikardiyasining xujjatlangan xurujlari; yurakning organik kasalliklarisiz bemorlarda qaytalanuvchi barqaror qorinchalar usti paroksizmal taxikardiyasining xujjatlangan xurujlari, boshqa sinf antiaritmik preparatlar samarasiz bo‘lganida yoki ularni qo‘llashga qarshi ko‘rsatmalar mavjud bo‘lganida; Volf-Parkinson-Uayt sindromi bo‘lgan bemorlarda qaytalanuvchi barqaror qorinchalar usti paroksizmal taxikardiyasining xujjatlangan xurujlari;
• bo‘lmachalarni xilpillovchi aritmiyasi va lippilashi.

Agar anamnezida ilgari qayd etilgan aritmiya hurujlariga ko‘rsatmalar bo‘lsa, miokard infarktidan keyingi tiklanish davrida qo‘llanadi. Amiodaron yurak ishemik kasalligi va/yoki chap qorincha faoliyatini buzilishlari bo‘lgan pasientlarda yurak ritmi buzilishlarini davolashda ishlatilishi mumkin.

Qo‘llash usuli va dozalari

Preparatni faqat shifokorning ko‘rsatmasi bo‘yicha qabul qilish lozim!

Rotaritmil ovqat qabul qilishdan oldin va yetarli miqdordagi suv bilan ichga qabul qilinadi.

Yuklama («to‘yintiruvchi») dozasi: turli to‘yinish sxemalari ishlatilishi mumkin.

Stasionar sharoitida: bir necha qabulga bo‘lingan boshlang‘ich doza 10 g yig‘indi dozaga erishilgunicha (odatda 5-8 kun davomida) sutkada 600-800 mg (maksimal 1200 mg gacha) dozani tashkil etadi.

Ambulator sharoitida: bir necha qabulga bo‘lingan boshlang‘ich doza 10 g yig‘indi dozaga erishilgunicha (odatda 1-14 kun davomida) sutkada 600 dan 800 mg gacha dozani tashkil etadi.

Tutib turuvchi doza: turli bemorlarda sutkada 100 dan 400 mg gacha o‘zgarib turishi mumkin. Shaxsiy terapevtik natijaga muvofiq sutkada tana vazniga 3 mg/kg hisobidan minimal samarali dozasini qo‘llash kerak.

Amiodaron juda davomli yarim chiqarilish davriga egaligi tufayli, uni kunora qabul qilish yoki uni qabul qilishda haftada 2 kun tanaffus qilish mumkin.

O‘rtacha terapevtik bir martalik doza: 200 mg. O‘rtacha terapevtik sutkalik doza: 400 mg.

Maksimal bir martalik doza: 400 mg. Maksimal sutkalik doza: 1200 mg.

Nojo‘ya ta‘sirlari

Nojo‘ya samaralarni uchrash tez-tezligini quyida keltirilgan ko‘rsatkichlari quyidagicha aniqlangan: juda tez-tez (≥ 1/10), tez-tez (≥ 1/100, ammo < 1/10), tez-tez emas (≥ 1/1000, ammo < 1/100), juda kam hollarda (< 1/10000), uchrash tez-tezligi noma‘lum (mavjud bo‘lgan ma‘lumotlar asosida uchrash tez-tezligini baholash mumkin emas).

Qon va limfa tizimi tomonidan: juda kam hollarda – gemolitik anemiya, aplastik anemiya, trombositopeniya.

Yurak qon-tomir tizimi tomonidan: tez-tez – bradikardiya, asosan o‘rtacha namoyon bo‘lgan va dozaga bog‘liq; tez-tez emas – yurakni urishini to‘xtashi bilan kechuvchi aritmiyani boshlanishi yoki zo‘rayishi, o‘tkazuvchanlikni buzilishi (sinoatrial blokada, turli darajadagi AV-blokada); juda kam hollarda – sinus tuguni faoliyatini buzilishi va/yoki keksa yoshdagi pasientlarda yaqqol bradikardiya yoki yurakni sinusli to‘xtashi; uchrash tez-tezligi noma‘lum – “piruet” turidagi qorinchalar taxikardiyasi.

Endokrin buzilishlar: tez-tez – gipotireoz, gipertireoz, ba‘zida o‘lim bilan tugashi mumkin; juda kam hollarda – antidiuretik gormonni noadekvat sekresiyasi sindromi (SIADH).

Ko‘rish a‘zolari tomonidan: juda tez-tez – shox pardaning epiteliysida, odatda qorachiq ostida mikrocho‘kmalar paydo bo‘ladi, ular murakkab yog‘ qavatidan iborat bo‘lib, preparat bekor qilinganidan so‘ng yo‘qoladi va davolashni to‘xtatishni talab qilmaydi. Ba‘zida ular rangli oreolani paydo bo‘lishi yoki yorqin yorug‘likda konturlarning noaniqligi ko‘rinishidagi ko‘rishni buzilishlarini chaqirishi mumkin. Juda kam hollarda – ko‘rlikkacha zo‘rayib borishi mumkin bo‘lgan optik neyropatiya / nevrit.

Me‘da-ichak yo‘llari tomonidan: juda tez-tez – odatda yuklama dozani qo‘llash bilan va dozani kamaytirish yuzasidan qaror qabul qilish bilan yuzaga keladigan havfsiz me‘da-ichak buzilishlari (qusish, ko‘ngil aynishi, disgevziya).

Umumiy buzilishlar: uchrash tez-tezligi noma‘lum – granuloma, shu jumladan suyak ko‘migi granulomasi.

Gepatobiliar buzilishlar: juda tez-tez – zardobda, davolashni boshlanishida kuzatiladigan, odatda o‘rtacha darajada bo‘lgan transaminazalarning izolyasiyalangan qiymati. Dozani kamaytirish yoki hatto spontan ravishda normal qiymatlarga qaytishi mumkin. Tez-tez – zardobda transaminazalarning yuqori qiymati va/yoki sariqlik, jumladan o‘limga olib kelishi mumkin bo‘lgan jigar yetishmovchiligi bilan kechuvchi jigar faoliyatini o‘tkir buzilishi; juda kam hollarda – ba‘zida o‘lim bilan tugashi mumkin bo‘lgan jigarni surunkali kasalliklari (soxta alkogolli gepatit, sirroz).

Immun tizimi tomonidan: angioedema (garchi uchrash tez-tezligi noma‘lum bo‘lsa-da, angioedema yuzasidan bir necha xabarlar berilgan.

Tekshirishlar: juda kam hollarda – qonda kreatininning konsentrasiyasini oshishi.

Nerv tizimi tomonidan: tez-tez – ekstrapiramid tremor, tremor uchun regressiya odatda preparatning dozasi kamaytirilganidan yoki organizmdan chiqarilganidan so‘ng kuzatiladi, qo‘rqinchli tush ko‘rishlar, uyquni buzilishi kuzatiladi. Tez-tez emas: periferik sensor neyropatiya va/yoki miopatiya, ta‘sir etuvchi modda organizmdan chiqarilganidan so‘ng odatda qaytuvchandir; juda kam hollarda – miyacha ataksiyasi, regressiya odatda preparatning dozasi kamaytirilgandan yoki organizmdan chiqarilgandan so‘ng kuzatiladi, xavfsiz bosh miya gipertenziyasi (miyachani soxta o‘smasi), bosh og‘rig‘i, vertigo kuzatiladi.

Reproduktiv tizimi tomonidan: juda kam hollarda – epididimit-orxit, impotensiya.

Nafas a‘zolari, ko‘krak qafasi va ko‘ks oralig‘i tomonidan: tez-tez – o‘pkani zaharlanishi (o‘ta yuqori sezuvchan pnevmonit, interstisial yoki alveolyar pnevmonitni va pnevmoniya bilan kechuvchi obliterasiyalovchi bronxitning, ba‘zida o‘lim bilan yakunlanuvchi bronxitni rivojlanish hollari ma‘lum); juda kam hollarda – nafas faoliyatini og‘ir darajadagi buzilishlari bo‘lgan pasientlarda va ayniqsa astmasi bo‘lgan pasientlarda bronxospazm, jarrohlik (kislorodning yuqori konsentrasiyasi bilan o‘zaro ta‘sir qilishi mumkin), o‘pkadan qon ketishlar (garchi chastotasi noma‘lum bo‘lsa-da, o‘pkadan qon ketish hollari kuzatilgan).

Teri va teri osti to‘qimalari tomonidan: juda tez-tez – fotosensibilizasiya kuzatilishi mumkin, tez-tez – terining ochiq sohalarini zangori yoki kulrang rangga bo‘yalishi, xususan yuqori sutkalik dozalari bilan uzoq muddat davolanganda kuzatiladi; bunday pigmentasiya davolash to‘xtatilganidan so‘ng asta-sekin yo‘qoladi; juda kam hollarda – radioterapiya kursi davomida eritema, teri toshmalari, odatda nospesifik, eksfoliativ dermatit, alopesiya; tez-tezligi noma‘lum – urtikariya.

Qon-tomir buzilishlari: juda kam hollarda – vaskulit.

Qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlar

• preparatning komponentlariga va yodga yuqori sezuvchanlik;
• sinus tugunini zaifligi sindromi (STZS) (sinusli bradikardiya, kardiostimulyator bo‘lmaganidagi sinoatrial blokada);
• II va III darajadagi atrioventrikulyar blokada va Giss tutami oyoqchalarini blokadasi (kardiostimulyator bo‘lmaganida);
• QT intervalni tug‘ma yoki orttirilgan uzayishi;
• og‘ir darajadagi yurak yetishmovchiligi;
• yaqqol arterial gipotenziya, kollaps, shok;
• QT intervalini uzaytirish va paroksizmal taxikardiyalar, shu jumladan «piruet» turidagi polimorf qorinchalar taxikardiyasini chaqirish xususiyatiga ega bo‘lgan preparatlar bilan bir vaqtda qabul qilish;
• MAO ingibitorlarini bir vaqtda qabul qilish;
• o‘pkani interstisial kasalligi;
• qalqonsimon bez disfunksiyasi (gipo- va gipertireoz);
• gipokaliemiya, gipomagniemiya;
• 18 yoshgacha bo‘lgan bolalar (samaradorligi va xavfsizligi aniqlanmagan);
• homiladorlikni II va III uch oyligida qo‘llash mumkin emas.

Dorilarning o‘zaro ta‘siri

«Piruet» turidagi polimorf qorinchalar taxikardiyasini (torsade de pointes) chaqirish xususiyatiga ega bo‘lgan preparatlar bilan majmuada qo‘llash mumkin emas (ular amiodaron bilan birga qo‘llanganida «piruet» turidagi potensial letal qorinchalar taxikardiyasini rivojlanish xavfi oshadi):

Antiaritmik vositalar: IA sinfi (xinidin, gidroxinidin, dizopiramid, prokainamid), III sinfi (dofetilid, ibutilid, bretiliy tozilat), sotalol;

Bepridil; vinkamin; ayrim neyroleptiklar: fenotiazinlar (xlorpromazin, siamemizin, levomepromazin, tioridazin, trifluoperazin, flufenazin), benzamidlar (amisulprid, sultoprid, sulprid, tiaprid, veraliprid), butirofenonlar (droperidol, galoperidol), sertindol, pimozid; trisiklik antidepressantlar; sizaprid; markolid antibiotiklar (eritromisin vena ichiga yuborilganida, spiramisin); azollar; bezgakka qarshi vositalar (xinin, xloroxin, mefloxin, galofantrin, lumefantrin); pentamidin parenteral yuborilganida; difemanil metilsulfati; mizolastin; astemizol; terfenadin; ftorxinolonlar (shu jumladan moksifloksasin) kabi boshqa (antiaritmik bo‘lmagan) preparatlar.

Tavsiya etilmaydigan majmualar

Beta-adrenoblokatorlar bilan, yurak qisqarishlari soni (YUQS) sekinlashtiruvchi «sekin» kalsiy kanallarining blokatorlari (verapamil, diltiazem) bilan, chunki avtomatizm (yaqqol bradikardiya) va o‘tkazuvchanlikning buzilishlarini rivojlanish xavfi mavjud.

Surgi vositalari, ichakning peristaltikasini rag‘batlantiruvchi vositalar bilan, ular gipokaliemiyani chaqirishi mumkin, bu «piruet» turidagi qorinchalar taxikardiyasining rivojlanish xavfini oshiradi. Amiodaron bilan birga qo‘llanganida boshqa guruh surgi vositalarini ishlatish kerak.

Qo‘llashda ehtiyotkorlikni talab qiluvchi majmualar

Gipokaliemiyani chaqirish xususiyatiga ega bo‘lgan preparatlar bilan: gipokaliemiyani chaqiruvchi diuretiklar (monoterapiyada yoki majmuda qo‘llanganida), amfoterisin V (v/i), tizimli glikokortikosteroidlar, tetrakozaktid. Qorinchalar ritmini buzilishlari, ayniqsa «piruet» turidagi qorinchalar taxikardiyasining rivojlanishi xavfini oshishi (gipokaliemiya moyillik keltiruvchi omildir). Gipokaliemiyani to‘g‘rilashning zarurati bo‘lganida qonda elektrolitlar darajasini nazorat qilish va pasientni doimiy klinik va elektrokardiografik kuzatuvini o‘tkazish kerak. «Piruet» turidagi qorinchalar taxikardiyasi rivojlangan hollarda antiaritmik vositalarni qo‘llash mumkin emas (qorinchalar kardiostimulyasiyasini boshlash kerak, vena ichiga magniy tuzlarini yuborish mumkin).

Prokainamid bilan: amiodaron prokainamid va uning metaboliti N-asetilprokainamidning plazmadagi konsentrasiyasini oshirishi mumkin, bu prokainamidning nojo‘ya ta‘sirlarini rivojlanish xavfini oshirishi mumkin.

Bilvosita antikoagulyantlar bilan: varfarin amiodaron bilan majmuasida qo‘llanganida bilvosita antikoagulyantning samaralarini kuchaytirishi mumkin, bu qon ketishlarining rivojlanish xavfini oshiradi. Amiodaron bilan davolanish vaqtida ham, u bekor qilinganidan keyin ham protrombin vaqtini tez-tez nazorat qilish va antikoagulyantning dozasiga tuzatish kiritish kerak.

Yurak glikozidlari (angishvonagul preparatlari) bilan: yurak avtomatizmini (yaqqol bradikardiya) va bo‘lmacha-qorincha o‘tkazuvchanligini buzilishlari paydo bo‘lishi mumkin. Bundan tashqari, digoksin amiodaron bilan majmuada qo‘llanganida qon plazmasida digoksinning konsentrasiyasi (uning klirensini kamayishi tufayli) oshishi mumkin. Shuning uchun digoksin amiodaron bilan birga qo‘llanganida digoksinning qondagi konsentrasiyasini aniqlash va digistalis intoksikasiyasining bo‘lishi mumkin bo‘lgan klinik va elektrokardiografik ko‘rinishlarini nazorat qilish kerak. Digoksinning dozasini pasaytirish talab etilishi mumkin.

Esmolol bilan: yurak qisqaruvchanligi, avtomatizmi va o‘tkazuvchanligining buzilishlari (simpatik nerv tizimining kompensator reaksiyalarini susaytirishi) bo‘lishi mumkin. Klinik va EKG nazoratini o‘tkazish talab etiladi.

Fenitoin bilan, muvofiq fosfenitoin bilan: fenitoin amiodaron bilan birga qo‘llanganida fenitoinning dozasini oshirib yuborilishi rivojlanishi mumkin, bu nevrologik simptomlarni paydo bo‘lishiga olib kelishi mumkin. Klinik monitoring o‘tkazish va dozani oshirib yuborilishini birinchi belgilari paydo bo‘lganidayoq fenitoinning dozasini pasaytirish, iloji bo‘lsa, qon plazmasida fenitoinning konsentrasiyasini aniqlash kerak.

Flekainid bilan: amiodaron flekainidning plazmadagi konsentrasiyasini oshirishi mumkin, shuning uchun flekainidning dozasiga tuzatish kiitish talab etiladi.

Sitoxrom R450 3A4 yordamida metabolizmga uchraydigan preparatlar bilan: ushbu preparatlarning plazmadagi konsentrasiyalari oshishi mumkin, bu ularning toksikligini oshishi va/yoki farmakodinamik samaralarini kuchayishiga olib kelishi mumkin, va ularning dozalarini pasaytirishni talab etishi mumkin.

Siklosporin – siklosporinning nefrotoksik ta‘siri kuchayishi mumkin. Qonda siklosporinning konsentrasiyasini aniqlash, buyraklar faoliyatini nazorat qilish va amiodaron bilan davolanish davrida va preparat bekor qilinganidan so‘ng siklosporining dozalash tartibini to‘g‘rilash kerak.

Fentanil – amiodaron bilan majmuasi fentanilning farmakodinamik samaralarini kuchaytirishi va uning toksik samaralarining rivojlanishi xavfini oshirishi mumkin.

SYP3A4 yordamida metabolizmga uchraydigan boshqa preparatlar: lidokain – (sinusli bradikardiya va nevrologik simptomlarni rivojlanish xavfi), takrolimus (nefrotoksiklik xavfi), sildenafil (uning nojo‘ya samaralarini oshishi xavfi), midazolam (psixomotor samaralarni rivojlanish xavfi), triazolam, digidroergotamin, ergotamin, simvastatin va CYP 3A4 yordamida metabolizmga uchraydigan boshqa statinlar (mushaklarni zaharlanish, rabdomiolizning rivojlanish xavfini oshishi, shuning uchun simvastatinning dozasi sutkada 20 mg dan oshmasligi kerak, uning samarasi bo‘lmaganida CYP 3A4 yordamida metabolizmga uchramaydigan boshqa statinni qabul qilishga o‘tish kerak).

Orlistat bilan: qon plazmasida amiodaron va uning faol metabolitining konsentrasiyasini pasayish xavfi mavjud. Klinik va zarurati bo‘lsa, EKG – nazorat o‘tkazish kerak.

Klonidin, guanfasin, xolinesteraza ingibitorlari (donepezil, galantamin, rivastigmin, takrin, ambenoniy xloridi, piridostigmin bromidi, neostigmin bromidi), pilokarpin bilan: haddan tashqari bradikardiyani rivojlanish xavfi (kumulyativ samaralar) mavjud.

Simetidin, greypfrut sharbati bilan: amiodaronning metabolizmini sekinlashishi va uning plazmadagi konsentrasiyalarini oshishi mumkin, amiodaronning farmakodinamik va nojo‘ya ta‘sirlarini oshirishi mumkin.

Ingalyasion narkoz uchun qo‘llanadigan preparatlar bilan: amiodaron qabul qilayotgan pasientlarda, ular tomonidan umumiy narkoz olinganida quyidagi og‘ir asoratlarni rivojlanish xavfi bor: bradikardiya (atropinni yuborilishiga rezistent), arterial gipotenziya, o‘tkazuvchanlikni buzilishi, yurakdan otilib chiquvchi qon hajmini kamayishi. Nafas tizimi tomonidan og‘ir asoratlarning juda kam hollari kuzatilgan.

Radioaktiv yod bilan: amiodaron radioaktiv yodning yutilishini izdan chiqarishi mumkin, bu qalqonsimon bezning radioizotop tekshiruvlarining natijalarini o‘zgartirishi mumkin.

Rifampisin bilan: amiodaron bilan birga qo‘llanganida, u amiodaron va dietilamidaronning plazmadagi konsentrasiyalarini pasaytirishi mumkin.

Dalachoy preparatlari bilan: nazariy jihatdan amiodaronning plazmadagi konsentrasiyasi kamayishi va uning samarasi susayishi mumkin (klinik ma‘lumotlari yo‘q).

OITV-proteaza ingibitorlari bilan (shu jumladan indinavir): amiodaron bilan bir vaqtda qo‘llanganida, amiodaronning qondagi konsentrasiyasini oshirishi mumkin.

Klopidogrel bilan: klopidogrelning samaradorligi pasayishi mumkin.

Dekstrometorfan bilan: amiodaron dekstrometorfanning plazmadagi konsentrasiyasini nazariy jihatdan oshirishi mumkin.

Maxsus ko‘rsatmalar

Amiodaronning nojo‘ya ta‘sirlari dozaga bog‘liq bo‘lganligi tufayli, ularni paydo bo‘rish ehtimolini minimal darajaga yetkazish uchun, pasientlarni minimal samarali dozalar bilan davolash kerak.

Bemorlar, davolanish vaqtida ular to‘g‘ridan-to‘g‘ri quyosh nurlarining ta‘siridan saqlanishlari yoki himoya choralarini ko‘rishlari (masalan, quyoshdan himoyalovchi krem surtish, tegishli kiyimlarni kiyish) yuzasidan ogohlantirilgan bo‘lishlari kerak.

Davolashni monitoring qilish

Amiodaronni qabul qilishni boshlashdan oldin EKG tekshiruvini o‘tkazish va qonda kaliyning darajasini aniqlash tavsiya etiladi. Amiodaronni qo‘llashni boshlashdan oldin gipokaliemiya to‘g‘rilanishi kerak. Davolanish vaqtida EKG ni (har 3 oyda), transaminazalarning darajasini va jigar faoliyatining boshqa ko‘rsatkichlarini muntazam ravishda nazorat qilish kerak.

Bundan tashqari, amiodaron gipotireoz yoki gipertireoz chaqirishi, ayniqsa anamnezida qalqonsimon bezining kasalliklari bo‘lgan pasientlarda chaqirishi mumkinligi tufayli, amiodaronni qabul qilishdan oldin, qalqonsimon bezning kasalliklari va faoliyatining buzilishlarini aniqlash maqsadida klinik va laborator (TTG) tekshiruvini o‘tkazish kerak. Amiodaron bilan davolanish vaqtida va u to‘xtatilganidan so‘ng bir necha oy davomida qalqonsimon bez faoliyatining o‘zgarishlarini klinik yoki laborator belgilarini aniqlash maqsadida pasientni muntazam ravishda tekshirib turish kerak. Qalqonsimon bezi faoliyatining buzilishiga shubha tug‘ilganida qon zardobida TTG darajasini aniqlash kerak.

Amiodaron bilan davolanish vaqtida o‘pka simptomatikasini bor yoki yo‘qligidan qat‘iy nazar, har 6 oyda o‘pkaning rentgenologik tekshiruvini va o‘pkaning funksional sinamalarini o‘tkazish tavsiya etiladi.

Yurak ritmini buzilishi yuzasidan uzoq vaqt davomida davolanayotgan pasientlarda qorinchalar fibrillyasiyasini rivojlanish tez-tezligini oshishi va/yoki kardiostimulyator yoki implantasiya qilingan defibrillyatorni ishlab ketish bo‘sag‘asini oshishi holatlari to‘g‘risida xabar berilgan, bu ularning samaradorligini pasaytirishi mumkin. Shuning uchun amiodaron bilan davolashni boshlashdan oldin yoki davolanish vaqtida bu qurilmalarni to‘g‘ri faoliyat ko‘rsatishini muntazam ravishda tekshirib turish kerak.

Ham alohida, ham umumiy holatning yomonlashuvi bilan kechuvchi hansirash yoki yo‘talni paydo bo‘lishi, interstisial pnevmopatiya kabi o‘pkani zaharlanish ehtimolini ko‘rsatishi kerak, uni rivojlanishiga tug‘ilgan shubha o‘pkaning rentgenologik tekshiruvini va o‘pkaning funksional sinamalarini o‘tkazishni talab qiladi.

Yurak qorinchalarini repolyarizasiya davri uzayishi tufayli, EKG da ma‘lum o‘zgarishlar: QT, QTC (korreksiyalangan) intervalini uzayishi, U to‘lqinlarini paydo bo‘lishi mumkin. QT intervalini ko‘pi bilan 450 ms ga yoki dastlabki ko‘rsatkichidan ko‘pi bilan 25% ga oshishiga yo‘l qo‘yiladi. Bu o‘zgarishlar preparatning zaharli ta‘siri hisoblanmaydi, biroq Rotaritmilning dozasiga tuzatish kiritish uchun va kuzatilishi mumkin bo‘lgan proaritmogen ta‘sirini baholash uchun nazorat o‘tkazish talab etiladi.

II va III darajadagi atrioventrikulyar blokada, sinoatrial blokada yoki ikkitutamli qorinchalar ichki blokadasi rivojlanganida, davolash to‘xtatilishi kerak. I darajadagi antrioventrikulyar blokada paydo bo‘lganida kuzatuvni kuchaytirish kerak.

Garchi aritmiyalarni rivojlanishi yoki yurak ritmini mavjud bo‘lgan buzilishlarini og‘irlashishi aniqlangan bo‘lsa-da, amiodaronni proaritmogen ta‘siri kuchsiz, ko‘pchilik antiaritmik preparatlarga nisbatan kam va odatda ayrim dori vositalari bilan majmuda yoki elektrolitlar muvozanatini buzilishlarida namoyon bo‘ladi.

Noaniq ko‘rishda yoki ko‘rish o‘tkirligi pasayganida, oftalmologik tekshiruvni o‘tkazish, shu jumladan ko‘z tubini tekshirish kerak. Amiodaronni oqibatida ko‘rish nervini neyropatiyasi yoki nevriti rivojlanganida, ko‘rlikni rivojlanish xavfi borligi tufayli, preparatni bekor qilish kerak.

Amiodaron tarkibida yod saqlaganligi tufayli, preparatni qabul qilish qalqonsimon bezining radioizotop tekshiruv natijalarini o‘zgartirishi mumkin, biroq qon plazmasida T₃, T₄ va TTG miqdorini aniqlash ishonchliligiga ta‘sir qilmaydi.

Jarrohlik aralashuvidan oldin vrach-anesteziologni bemor Rotaritmil olayotganligi to‘g‘risida xabardor qilishi kerak. Preparat bilan uzoq muddat davolash mahalliy yoki umumiy anesteziya uchun xos bo‘lgan gemodinamik xavfni kuchaytirishi mumkin. Ayniqsa bu bradikardik va gipotenziv samaralarga, yurakning zarb hajmini pasayishi va o‘tkazuvchanlikni buzilishlariga taaluqlidir. Bundan tashqari, Rotaritmil olgan bemorlarda kam hollarda jarrohlik aralashuvlaridan so‘ng o‘tkir respirator distress sindromi qayd etilgan. O‘pkaning sun‘iy ventilyasiyasida bunday bemorlarda sinchkov nazorat qilish talab etiladi.

Homiladorlik va emizish davrida qo‘llanishi

Homiladorlikda Rotaritmil faqat hayotiy ko‘rsatmalarga muvofiq buyuriladi, chunki preparat homilaning qalqonsimon beziga ta‘sir ko‘rsatadi.

Preparatni laktasiya davrida qo‘llash zarurati tug‘ilganida emizishni to‘xtatish kerak.

Pediatriyada qo‘llanishi

Bolalar va 18 yoshgacha bo‘lgan o‘smirlarda preparatni qo‘llash samaradorligi va havfsizligi aniqlanmagan.

Avtotransportni haydash va mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta‘siri

Rotaritmil bilan davolanish vaqtida avtomobilni haydash va diqqatni yuqori jamlash va psixomotor reaksiyalar tezligini talab etuvchi potensial xavfli faoliyat turlari bilan shug‘ullanishdan saqlanish tavsiya etiladi.

Preparat bolalar ololmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati tugaganidan so‘ng ishlatilmasin.

Dozani oshirib yuborilishi

Dozani oshirib yuborish belgilari paydo bo‘lganida, odatda preparatning dozasini pasaytirish yoki uni qabul qilishni vaqtinchalik to‘xtatish yetarli bo‘ladi.

Preparatning katta miqdori bir vaqtda qabul qilinganida jigar faoliyatini buzilishi, sinusli bradikardiya, yurak urishini to‘xtashi, qorinchalar taxikardiyasini, «piruet» turidagi paroksizmal taxikardiya xurujlari kuzatilishi mumkin. Atrioventrikulyar o‘tkazuvchanlik sekinlashishi, mavjud bo‘lgan yurak yetishmovchiligi kuchayishi mumkin.

Davolash: agar preparat yaqinda qabul qilingan bo‘lsa, me‘dani yuvish va faollashtirilgan ko‘mir buyurish kerak. Spesifik antidoti yo‘q. Amiodaron va uning metabolitlari dializ vaqtida chiqarilmaydi. Qolgan hollarda simptomatik davolash o‘tkaziladi. Bradikardiya rivojlanganida beta-adrenostimulyatorlarni buyurish yoki kardiostimulyator o‘rnatish mumkin, «piruet» turidagi taxikardiyada – vena ichiga magniy tuzlarini yuborish va kardiostimulyasiya o‘tkazish mumkin.

Chiqarilish shakli

Tabletkalar. 10 tabletka bl

Дори шакли: таблеткалар

Таркиби

Бир таблетка қуйидагиларни сақлайди:

фаол модда: амиодарон гидрохлориди – 200 мг;

ёрдамчи моддалар: маккажўхори крахмали, лактоза моногидрати, повидон (К90), магний стеарати, сувсиз коллоид кремний диоксиди, ўта желатинланган крахмал.

Таблеткалар. 10 таблетка блистерда. 3 блистер қўллаш бўйича йўриқномаси билан бирга картон қутига жойланади.

Ножўя самараларни учраш тез-тезлигини қуйида келтирилган кўрсаткичлари қуйидагича аниқланган: жуда тез-тез (≥ 1/10), тез-тез (≥ 1/100, аммо < 1/10), тез-тез эмас (≥ 1/1000, аммо < 1/100), жуда кам ҳолларда (< 1/10000), учраш тез-тезлиги номаълум (мавжуд бўлган маълумотлар асосида учраш тез-тезлигини баҳолаш мумкин эмас).

Қон ва лимфа тизими томонидан: жуда кам ҳолларда – гемолитик анемия, апластик анемия, тромбоцитопения.

Юрак-қон томир тизими томонидан: тез-тез – брадикардия, асосан ўртача намоён бўлган ва дозага боғлиқ; тез-тез эмас – юракни уришини тўхташи билан кечувчи аритмияни бошланиши ёки зўрайиши, ўтказувчанликни бузилиши (синоатриал блокада, турли даражадаги AV-блокада); жуда кам ҳолларда – синус тугуни фаолиятини бузилиши ва/ёки кекса ёшдаги пациентларда яққол брадикардия ёки юракни синусли тўхташи; учраш тез-тезлиги номаълум – “пируэт” туридаги қоринчалар тахикардияси.

Эндокрин бузилишлар: тез-тез – гипотиреоз, гипертиреоз, баъзида ўлим билан тугаши мумкин; жуда кам ҳолларда – антидиуретик гормонни ноадекват секрецияси синдроми (SIADH).

Кўриш аъзолари томонидан: жуда тез-тез – шох парданинг эпителийсида, одатда қорачиқ остида микрочўкмалар пайдо бўлади, улар мураккаб ёғ қаватидан иборат бўлиб, препарат бекор қилинганидан сўнг йўқолади ва даволашни тўхтатишни талаб қилмайди. Баъзида улар рангли ореолаларни пайдо бўлиши ёки ёрқин ёруғликда контурларнинг ноаниқлиги кўринишидаги кўришни бузилишларини чақириши мумкин. Жуда кам ҳолларда – кўрликкача зўрайиб бориши мумкин бўлган оптик нейропатия / неврит.

Меъда-ичак йўллари томонидан: жуда тез-тез – одатда юклама дозани қўллаш билан ва дозани камайтириш юзасидан қарор қабул қилиш билан юзага келадиган ҳавфсиз меъда-ичак бузилишлари (қусиш, кўнгил айниши, дисгевзия).

Умумий бузилишлар: учраш тез-тезлиги номаълум – гранулома, шу жумладан суяк кўмиги грануломаси.

Гепатобилиар бузилишлар: жуда тез-тез – зардобда, даволашни бошланишида кузатиладиган, одатда ўртача даражада бўлган трансаминазаларнинг изоляцияланган қиймати. Дозани камайтириш ёки ҳатто спонтан равишда нормал қийматларга қайтиши мумкин. Тез-тез – зардобда трансаминазаларнинг юқори қиймати ва/ёки сариқлик, жумладан ўлимга олиб келиши мумкин бўлган жигар етишмовчилиги билан кечувчи жигар фаолиятини ўткир бузилиши; жуда кам ҳолларда – баъзида ўлим билан тугаши мумкин бўлган жигарни сурункали касалликлари (сохта алкоголли гепатит, цирроз).

Иммун тизими томонидан: ангиоэдема (гарчи учраш тез-тезлиги номаълум бўлса-да, ангиоэдема юзасидан бир неча хабарлар берилган).

Текширишлар: жуда кам ҳолларда – қонда креатининнинг концентрациясини ошиши.

Нерв тизими томонидан: тез-тез – экстрапирамид тремор, тремор учун регрессия одатда препаратнинг дозаси камайтирилганидан ёки организмдан чиқарилганидан сўнг кузатилади, қўрқинчли туш кўришлар, уйқуни бузилиши кузатилади. Тез-тез эмас: периферик сенсор нейропатия ва/ёки миопатия, таъсир этувчи модда организмдан чиқарилганидан сўнг одатда қайтувчандир; жуда кам ҳолларда – мияча атаксияси, регрессия одатда препаратнинг дозаси камайтирилгандан ёки организмдан чиқарилгандан сўнг кузатилади, хавфсиз бош мия гипертензияси (миячани сохта ўсмаси), бош оғриғи, вертиго кузатилади.

Репродуктив тизими томонидан: жуда кам ҳолларда – эпидидимит-орхит, импотенция.

Нафас аъзолари, кўкрак қафаси ва кўкс оралиғи томонидан: тез-тез – ўпкани заҳарланиши (ўта юқори сезувчан пневмонит, интерстициал ёки альвеоляр пневмонитни ва пневмония билан кечувчи облитерацияловчи бронхитнинг, баъзида ўлим билан якунланувчи бронхитни ривожланиш ҳоллари маълум); жуда кам ҳолларда – нафас фаолиятини оғир даражадаги бузилишлари бўлган пациентларда ва айниқса астмаси бўлган пациентларда бронхоспазм, жарроҳлик (кислороднинг юқори концентрацияси билан ўзаро таъсир қилиши мумкин), ўпкадан қон кетишлар (гарчи частотаси номаълум бўлса-да, ўпкадан қон кетиш ҳоллари кузатилган).

Тери ва тери ости тўқималари томонидан: жуда тез-тез - фотосенсибилизация кузатилиши мумкин, тез-тез – терининг очиқ соҳаларини зангори ёки кулранг рангга бўялиши, хусусан юқори суткалик дозалари билан узоқ муддат даволанганда кузатилади; бундай пигментация даволаш тўхтатилганидан сўнг аста-секин йўқолади; жуда кам ҳолларда – радиотерапия курси давомида эритема, тери тошмалари, одатда носпецифик, эксфолиатив дерматит, алопеция; тез-тезлиги номаълум – уртикария.

Юрак ритмини бузилишлари, шу жумладан бошқа антиаритмик воситаларга чидамли бўлган аритмияларни даволаш ва олдини олиш:

•     қоринчалар аритмиялари, шу жумладан қоринчалар тахикардияси ва қоринчалар фибрилляцияси (даволаш стационарда синчков кардиомониторли назорат остида бошланиши керак);

•     қоринчалар усти пароксизмал тахикардиялари: юракнинг органик касалликлари бўлган беморларда қайталанувчи барқарор қоринчалар усти пароксизмал тахикардиясининг хужжатланган хуружлари; юракнинг органик касалликларисиз беморларда қайталанувчи барқарор қоринчалар усти пароксизмал тахикардиясининг хужжатланган хуружлари, бошқа синф антиаритмик препаратлар самарасиз бўлганида ёки уларни қўллашга қарши кўрсатмалар мавжуд бўлганида; Вольф-Паркинсон-Уайт синдроми бўлган беморларда қайталанувчи барқарор қоринчалар усти пароксизмал тахикардиясининг хужжатланган хуружлари;

•     бўлмачаларни хилпилловчи аритмияси ва липпилаши.

Агар анамнезида илгари қайд этилган аритмия ҳуружларига кўрсатмалар бўлса, миокард инфарктидан кейинги тикланиш даврида қўлланади. Амиодарон юрак ишемик касаллиги ва/ёки чап қоринча фаолиятини бузилишлари бўлган пациентларда юрак ритми бузилишларини даволашда ишлатилиши мумкин.