ARTAMAKSAN

-preparatning ta'sir etuvchi moddasiga yoki yordamchi moddalaridan birortasiga yuqori sezuvchanlik; 

-homiladorlikning 2-chi va 3-chi uch oyliklari; 

-jigar funktsiyasini og'ir buzilishlari; 

-6 yoshgacha bo'lgan bolalar; 

qandli diabet bilan xastalangan yoki buyrak funktsiyasini buzilishlari (kft <60 ml/min/1,73 m2) bo'lgan pasientlarda lozartanni aliskiren bilan, shuningdek tarkibida aliskiren saqlovchi preparatlar bilan bir vaqtda qo'llash mumkin emas.

Har bir plyonka qobiq bilan qoplangan tabletka quyidagilarni saqlaydi: 

faol modda: lozartan kaliy – 50 mg; 

yordamchi moddalar: mikrokristall tsellyuloza, laktoza monogidrati, natriy kraxmal glikolyat, magniy stearati.

qobig'i: gidroksipropilsellyuloza, laktoza monogidrati, polietilenglikol, titan dioksidi (E 171), triatsetin, qizil temir (II) oksidi (E 172), sariq temir (III) oksidi (E 172).

Lozartan peroral qabul qilinadigan angiotenzin II reseptorining sintetik blokatori (AT1 turi) hisoblanadi. Angiotenzin II, qon-tomirlarni kuchli toraytiruvchi preparat bo'lib, renin-angiotenzin tizimining asosiy faol gormoni va arterial gipertenziyani patofiziologiyasida ishtirok etadigan muhim omil hisoblanadi. Angiotenzin II ko'pgina to'qimalarda (masalan, qon-tomirlarning silliq mushaklarida, buyrak usti bezlarida, buyraklar va yurakda) mavjud bo'lgan AT1 reseptorlari bilan bog'langan bo'ladi, va qator muhim biologik ta'sirlarni, shu jumladan vazokonstriktsiya va aldosteronni ajralib chiqishini chaqiradi. Angiotenzin II shuningdek silliq mushak hujayralarini proliferasiyasini rag'batlantiradi. 

Lozartan AT1 reseptorini tanlab bloklaydi. Lozartan kabi, uning farmakologik faol metaboliti, karbon kislotasi (E 3174) ham, in vitro va in vivo sharoitlarida, kelib chiqishi yoki sintezlanish yo'lidan qat'iy nazar, angiotenzin II ning fiziologik jihatdan ahamiyatli bo'lgan barcha ta'sirlarini bloklaydi. 

Lozartan yurak-qon tomir tizimining funktsiyasini boshqarish uchun muhim bo'lgan ion kanallarini yoki boshqa gormonlarning reseptorlarini rag'batlantirmaydi va bloklamaydi. Bundan tashqari, lozartan bradikininni parchalanishini qo'zg'atadigan ferment, angiotenzinga aylantiruvchi ferment (kininaza II) ning faolligini ingibitsiya qilmaydi. Shu sababli, bradikinin bilan bog'liq bo'lgan nojo'ya reaktsiyalar kuchaymaydi. 

Lozartan qabul qilinganida, angiotenzin II va reninni sekresiyasi o'rtasida teskari manfiy bog'liqlikni bartaraf bo'lishi plazmada reninning faolligini (PRA) oshishiga olib keladi. Plazmada reninning faolligini oshishi plazmada angiotenzin II ning kontsentrasiyasini oshishiga olib keladi. Bunday oshishiga qaramay, antigipertenziv ta'siri va aldosteronning plazmadagi pasaygan kontsentrasiyalari saqlanib qoladi, bu holat angiotenzin II reseptorlarini samarali bloklanganligini ko'rsatadi. 

Lozartan bilan davolash to'xtatilganidan so'ng PRA ko'rsatkichlari va angiotenzin II ning kontsentrasiyasi uch kun davomida dastlabki qiymatlarga qaytadi. 

Ham lozartan, ham uning asosiy faol metaboliti AT2 reseptoriga nisbatan, AT1 reseptori bilan ancha yuqori bog'liqlik namoyon qiladi. Har ikkala moddaning bir xil massalari solishtirilganida faol metaboliti lozartanga nisbatan 10-40 barobar samarali hisoblanadi. 

Arterial gipertenziyaga taalluqli egishli tadqiqot 

Nazoratli klinik tadqiqotlarda engil yoki o'rtacha birlamchi arterial gipertenziya bilan xastalangan pasientlarga lozartanni sutkada bir marta yuborish sistolik va diastolik arterial bosimni statistik ahamiyatli darajada pasayishiga olib kelgan. Preparat yuborilganidan so'ng 24 soatdan keyin o'lchangan arterial bosimni, qabul qilingandan so'ng 5-6 soatdan keyin o'lchangan bosim bilan solishtirish, arterial bosimni pasayishi 24 soat davomida saqlanib turishini ko'rsatgan; tabiiy sutkalik ritm saqlangan. Dozalar o'rtasidagi tanaffusning oxirida arterial bosimni pasayishi, dozasi qabul qilinganidan so'ng 5-6 soatdan keyin kuzatiladigan bosimni pasayishidan taxminan 

70-80% ni tashkil etgan. 

Arterial gipertenziyasi bo'lgan pasientlarda lozartanni qabul qilishni to'xtatish arterial bosimni to'satdan oshishini chaqirmagan ("bekor qilish" samarasi mavjud emas). Arterial bosimni ahamiyatli darajada pasayishiga qaramay, lozartanni qabul qilish yurak qisqarishlari soniga klinik ahamiyatli ta'sir ko'rsatmagan. 

Lozartan arterila gipertenziyasi bo'lgan erkaklar uchun ham, ayollar uchun ham va yoshroq 

(65 yoshgacha bo'lgan) pasientlar uchun va keksa odamlar uchun ham bir xil samarali.

So'rilishi 

Peroral qabul qilinganidan so'ng lozartan yaxshi so'riladi va birinchi marta o'tish ta'siriga uchrab, faol metaboliti karbon kislotasi va boshqa nofaol metabolitlarni hosil qiladi. Tabletkalarda qabul qilingan lozartanning Biokiraolishligi taxminan 33% ni tashkil etadi. Lozartan va uning faol metabolitining o'rtacha maksimal kontsentrasiyalariga muvofiq ravishda 1 soat va 3-4 soatdan keyin erishiladi. 

Taqsimlanishi 

Lozartan va uning faol metaboliti plazma oqsillari bilan, eng avvalo, albuminlar bilan ≥99% ga bog'lanadi. Lozartanning umumiy taqsimlanish hajmi 34 litrni tashkil etadi. 

Metabolizmi 

Vena ichiga yuborilgan yoki peroral qabul qilingan lozartanning dozasini taxminan 14% faol metabolitga aylanadi. Uglerod 14S bilan nishonlangan lozartan kaliy vena ichiga yuborilganidan yoki peroral qabul qilinganidan so'ng plazmadagi radiofaolligi asosan lozartan va uning faol metaboliti bilan bog'liq bo'lgan. Tadqiqotdagilarning taxminan bir foizida lozartanni faol metabolitga minimal darajada aylanishi kuzatilgan. 

Faol metaboliti bilan bir qatorda nofaol metabolitlari ham hosil bo'ladi. 

Chiqarilishi 

Lozartan va uning faol metabolitini plazma klirensi muvofiq ravishda minutiga 600 ml va 50 ml ni tashkil etadi. Lozartan va uning faol metabolitining buyrak klirensi muvofiq ravishda minutiga 74 ml va 26 ml ni tashkil etadi. Lozartan peroral qabul qilinganidan so'ng dozaning taxminan 4% siydik bilan o'zgarmagan holda chiqariladi, dozaning taxminan 6% siydik bilan faol metabolit ko'rinishida chiqariladi. Lozartan va uning faol metabolitining farmakokinetikasi peroral qabul qilinadigan 200 mg dozagacha proportsionaldir. 

Peroral qabul qilinganidan so'ng lozartan va uning faol metabolitining plazmadagi kontsentrasiyalari ko'peksponentsial tarzda pasayadi, ularning yarim chiqarilish davri esa muvofiq ravishda taxminan 2 soat va 6-9 soatni tashkil etadi. 100 mg gacha bo'lgan bir martalik sutkalik dozada qabul qilinganida na lozartan, na faol metabolitining plazmada ahamiyatli darajada to'planishi kuzatilmaydi. 

Lozartan va uning faol metabolitini organizmdan chiqarilish jarayonida ham safro bilan chiqarilishi, ham siydik bilan chiqarilishi ahamiyatga ega. Uglerod 14S bilan nishonlangan lozartan peroral qabul qilinganidan/vena ichiga yuborilganidan so'ng radiofaollikning taxminan 35%/43% siydikda, 58%/50% axlatda aniqlanadi. 

Pasientlarning turli guruhlarida preparatning farmakokinetik xarakteristikasi 

Arterial gipertenziya bilan xastalangan keksa yoshdagi pasientlarda lozartan va uning faol metabolitining qon plazmasidagi kontsentrasiyasi arterial gipertenziya bilan xastalangan yoshroq pasientlardagi kontsentrasiyadan ahamiyatli farqlanmagan. 

Arterial gipertenziyasi bo'lgan ayollarda lozartanning qon plazmasidagi kontsentrasiyasi arterial gipertenziyasi bo'lgan erkaklardagiga nisbatan ikki barobar yuqori bo'lgan, faol metabolitining plazmadagi kontsentrasiyasi erkaklarda va ayollarda farqlanmagan. 

Jigarning engil va o'rtacha darajadagi alkogolli tsirrozi bo'lgan pasientlar peroral qabul qilinganidan so'ng lozartan va uning faol metabolitining qon plazmasidagi kontsentrasiyasi yosh sog'lom ko'ngillilarga nisbatan muvofiq ravishda 5 va 1,7 barobar yuqori bo'lgan. 

Lozartanning plazmadagi kontsentrasiyasi kreatinin klirensi minutiga 10 ml dan yuqori bo'lgan pasientlarda o'zgarmaydi. Gemodializdagi pasientlarda lozartan uchun AUC qiymati buyrak funktsiyasi normal bo'lgan pasientlarga nisbatan taxminan ikki barobar yuqori bo'lgan. 

Faol metabolitining qon plazmasidagi kontsentrasiyasi buyrak funktsiyasini buzilishlari bo'lgan pasientlarda yoki gemodializdagi pasientlarda o'zgarmaydi. 

Lozartan va uning faol metabolitini organizmdan gemodializ yordamida chiqarish mumkin emas. 

Bolalar va o'smirlardagi farmakokinetikasi 

>1 oylikdan <16 yoshgacha bo'lgan, arterial gipertenziya bilan xastalangan, lozartanni 1 kg tana vazniga taxminan 0,54 mg dan 0,77 mg gacha qiymatni tashkil etuvchi dozada (o'rtacha dozalar) peroral qabul qilgan 50 nafar bolalar ishtirok etgan tadqiqotda lozartanning farmakokinetikasini o'rganilgan. 

Olingan natijalar, lozartanni barcha yosh guruhlarida faol metabolitga aylanishini ko'rsatadi. Natijalar shuni ko'rsatdiki, lozartan peroral qabul qilinganidan so'ng uning farmakokinetik ko'rsatkichlari go'daklarda va yurishni boshlayotgan bolalarda, maktabgacha yoshdagi bolalarda, maktab yoshidagi bolalarda va o'smirlarda taxminan bir xil bo'lgan. Metabolitining farmakokinetik ko'rsatkichlari yosh guruhlarida ahamiyatli darajada farqlangan. Ushbu farqlar maktabgacha yoshdagi bolalar o'smirlar bilan qiyoslanganda statistik jihatdan ahamiyatli bo'lgan. Yurishni boshlayotgan go'daklar/bolalardagi ekspozisiyasi nisbatan yuqori bo'lgan.

Homiladorlikning dastlabki uch oyligida lozartanni qo'llash tavsiya etilmaydi. Homiladorlikning 2 va 3 oyliklarida lozartanni qo'llash mumkin emas. 

Homiladorlikning dastlabki uch oyligi davomida AAF ingibitorlari ta'siridan keyin teratogenlik havfi xaqidagi epidemiologik ma'lumotlar yakuniy hisoblanmaydilar; biroq havfni biroz oshishini istisno qilish mumkin emas. Garchi angiotenzin II reseptorlarining ingibitorlariga tegishli havf xaqida nazoratli epidemiologik ma'lumotlar yo'q bo'lsa-da, o'xshash havflar ushbu dori preparatlar guruhi bilan bog'liq bo'lishi mumkin. Homiladorlikni rejalashtirayotgan ayol pasientlar, agar angiotenzin II reseptorining ingibitorlari bilan keyinchalik davolash kerakli deb hisoblanmasa, homiladorlik uchun havfsizlik profili aniqlangan muqobil davolashga o'tkazilishi kerak. Agar homiladorlik tasdiqlansa, lozartanni qo'llashni zudlik bilan to'xtatish, va zarurat bo'lganida muqobil davolashni boshlash kerak. 

Homiladorlikning ikkinchi va uchinchi uch oyliklarida angiotenzin II reseptorining ingibitorlarini ta'siri odam homilasiga toksik ta'sir (buyrak funktsiyasini pasayishi, homila suvini kam bo'lishi, kalla suyagini suyaklanishini kechikishi va neonatal toksiklik (buyrak etishmovchiligi, giperkaliemiya)) ko'rsatadi. Lozartan homiladorlikning ikkinchi uch oyligida ta'sir qilganida buyrak funktsiyasi va kalla suyagini ultratovush tekshiruvini o'tkazish tavsiya etiladi. 

Onalari lozartan qabul qilgan yangi tug'ilgan chaqaloqlarda gipotenziya rivojlanish ehtimoli borligini aniqlash maqsadida ularni sinchkov kuzatish kerak. 

Emizish davri 

Emizish davrida lozartanni qo'llash yuzasidan ma'lumotlar yo'qligi tufayli, lozartanni qo'llash tavsiya etilmaydi. Emizish vaqtida, ayniqsa yangi tug'ilgan chaqaloqlar yoki chala tug'ilgan chaqaloqlarni emizishda havfsizlik profili yanada aniq bo'lgan muqobil davolash usullarini qo'llagan afzal. 

Bolalar 

Bolalarda lozartanni qo'llashga aloqador tadqiqotlar o'tkazilgan. Qo'shimcha ma'lumot olish maqsadida shifokorga murojaat qilish kerak. Artamaksan preparatini, jigar yoki buyrak etishmovchiligi bo'lgan bolalar va o'smirlarda, shuningdek 6 yoshgacha bo'lgan bolalarda, ushbu yosh guruhidagi pasientlarda ma'lumotlar cheklanganligi tufayli, qo'llash tavsiya etilmaydi.

Lozartan saqlovchi tabletkalarni bir stakan suv bilan yutish lozim. 

Lozartan saqlovchi tabletkalarni ovqatlanishdan qat'iy nazar qabul qilish mumkin. 

Arterial gipertenziya 

Ko'pchilik pasientlar uchun odatda qo'llanadigan boshlang'ich va samarani bir maromda tutib turuvchi doza 50 mg ni tashkil etadi sutkada bir marta qabul qilinadi. Maksimal antigipertenziv samarasiga davolash boshlanganidan 3-6 haftadan keyin erishiladi. Ayrim pasientlar uchun dozani 100 mg dan sutkada bir martagacha (ertalab) oshirish foydali bo'lishi mumkin. Lozartan preparatini boshqa antigipertenziv vositalar, xususan, diuretiklar, masalan gidroxlortiazid bilan birga qo'llash mumkin. 

Arterial gipertenziya va qandli diabetning 2 tipi bilan xastalangan, proteinuriya sutkada ≥ 0,5 g bo'lgan pasientlar 

Odatda qo'llanadigan boshlang'ich doza 50 mg ni tashkil etadi sutkada bir marta qabul qilinadi. Dozasi, davolash boshlanganidan so'ng bir oydan keyin, arterial bosimning ko'rsatkichlariga qarab sutkada bir marta 100 mg gacha oshirilishi mumkin. Lozartan preparatini boshqa antigipertenziv vositalar (masalan, diuretiklar, kaltsiyning antagonistlari, alfa - va beta-adrenoblokatorlar va Markaziy ta'sirga ega preparatlar), shuningdek insulin va gipoglikemik ta'sirga ega bo'lgan tez-tez qo'llanidagan boshqa preparatlar (masalan, sulfonilmochevina hosilalari, glitazonamlar va glyukozidaza ingibitorlari) bilan bir vaqtda qo'llash mumkin. 

Yurak etishmovchiligi 

Yurak etishmovchiligi bo'lgan pasientlarda lozartanning odatda qo'llanadigan boshlang'ich dozasi 12,5 mg ni tashkil etadi, sutkada bir marta qabul qilinadi. Ushbu dozani, agar u pasientlar tomonidan o'zlashtira olinsa, odatda qo'llanadigan, samarani bir maromda ushlab turuvchi 50 mg dan sutkada bir marta dozaga erishilgunicha bir haftalik oraliqlar bilan asta sekin (ya'ni sutkada 12,5 mg, sutkada 25 mg, sutkada 50 mg, sutkada 100 mg, sutkada bir marta 150 mg ni tashkil etuvchi maksimal dozagacha) oshiriladi. 

Arterial gipertenziya bilan xastalangan va yurakning chap qorinchasini gipertrofiyasi EKG yordamida tasdiqlangan katta yoshdagi pasientlarda insult rivojlanish havfini kamaytirish 

Lozartanning odatda qo'llanadigan boshlang'ich dozasi 50 mg ni tashkil etadi, sutkada bir marta qabul qilinadi. Arterial bosim ko'rsatkichlarini olingan o'zgarishlariga qarab gidroxlortiazidning kichik dozasini qo'shish va (yoki) lozartanning dozasini sutkada bir marta 100 mg gacha oshirish kerak. 

Pasientlarning ayrim guruhlari 

Qon-tomirlar ichidagi qon hajmi past bo'lgan pasientlarda qo'llanishi 

Qon-tomirlar ichidagi qon hajmi kamaygan (masalan, diuretiklarning katta dozalari bilan davolangan) pasientlar uchun sutkada bir marta 25 mg ni tashkil etuvchi boshlang'ich dozani ko'rib chiqish kerak. 

Buyrak funktsiyasini buzilishlari bo'lgan pasientlarda va gemodializagi pasientlarda qo'llanishi 

Buyrak funktsiyasini buzilishlari bo'lgan pasientlarda va dializda bo'lgan pasientlarda preparatning boshlang'ich dozasiga tuzatish kiritish talab etilmaydi. 

Jigar funktsiyasini buzilishlari bo'lgan pasientlarda qo'llanishi 

Anamnezida jigar funktsiyasini buzilishlari bo'lgan pasientlar uchun yanada kam dozani qo'llashni ko'rib chiqish kerak. Jigar funktsiyasini og'ir darajadagi buzilishlari bo'lgan pasientlarga tegishli terapevtik samara mavjud emas. Shuning uchun lozartanni jigar funktsiyasini og'ir darajadagi buzilishlari bo'lgan pasientlarga qo'llash mumkin emas. 

Bolalar va o'smirlar 

6-18 yoshdagi bolalar va o'smirlardagi gipertenziyani davolashda lozartanni qo'llash samaradorligi va havfsizligi yuzasidan cheklangan ma'lumotlar mavjud. Bir oylikdan oshgan, gipertenziyasi bo'lgan bolalarga tegishli cheklangan farmakokinetik ma'lumotlar mavjud. 

Tabletkalarni yuta oladigan, tana vazni >20 kg dan <50 kg gacha bo'lgan pasientlar uchun tavsiya etilgan dozasi 25 mg ni tashkil etadi. Ayrim holatlarda dozasi maksimal 50 mg dan sutkada bir martagacha oshirilishi mumkin. Dozasi arterial bosimni ko'rsatkichlarini olingan o'zgarishlariga muvofiq ravishda to'g'rilanishi kerak. 

Tana vazni >50 kg bo'lgan pasientlar uchun odatda qo'llanadigan doza 50 mg ni tashkil etadi, sutkada bir marta qabul qilinadi. 

Ayrim holatlarda dozasi maksimal 100 mg dan sutkada bir martagacha oshirilishi mumkin. Bolalar va o'smirlarda tana vazniga 1,4 mg/kg sutkada bir martadan ortiq (yoki 100 mg dan ortiq) dozalarni qo'llash bilan tadqiqotlar o'tkazilmagan. 

6 yoshdan kichik bolalarda qo'llash uchun lozartan tavsiya etilmaydi, chunki ushbu pasientlar guruhida preparatni qo'llashga tegishli cheklangan ma'lumotlar mavjud. 

Ma'lumotlar yo'qligi tufayli, kalavalar filtrasiyasi tezligi <30 ml/min/1,73 m2 tashkil etgan bolalarda lozartanni qo'llash tavsiya etilmaydi. 

Jigar funktsiyasini buzilishlari bo'lgan bolalarda ham lozartanni qo'llash tavsiya etilmaydi. 

Keksa yoshdagi pasientlarda qo'llanishi 

Garchi 75 yoshdan oshgan keksa pasientlar uchun 25 mg ni tashkil etuvchi doza bilan davolashni boshlashni ko'rib chiqish kerak bo'lsa-da, keksa yoshdagi pasientlar uchun odatda dozaga tuzatish kiritish tavsiya etilmaydi. 

Maxsus pasientlar guruhida qo'llanishi 

Shifokor diuretiklarni yuqori dozalarda qabul qilayotgan pasientlar, jigar funktsiyasini buzilishlari bo'lgan pasientlar va 75 yoshdan oshgan pasientlar kabi ayrim pasientlarda, ayniqsa davolashni boshlanishida, kichik dozani buyurish kerak. Og'ir darajadagi jigar etishmovchiligi bo'lgan pasientlarda lozartanni qo'llash mumkin emas.

Zaharlanish simptomlari 

Odamlarda preparatning dozasini oshirib yuborilishi yuzasidan mavjud ma'lumotlar cheklangan. Arterial gipotenziya va taxikardiya dozani oshirib yuborilishini eng ko'p kuzatilishi mumkin bo'lgan simptomlari hisoblanadilar. Bradikardiya parasimpatik nerv tizimini (adashgan nervni) stimulyasiyasida paydo bo'lishi mumkin. 

Zaharlanishni davolash 

Simptomatik arterial gipotenziya rivojlanganida qo'llab-quvvatlovchi davolash o'tkazish kerak. Davolash preparatni qabul qilish vaqtiga, shuningdek simptomlarning turi va yaqqolligiga bog'liq. Yurak-qon tomir tizimini barqarorlashtirish juda muhim hisoblanadi. Peroral qabul qilinganidan so'ng faollashtirilgan ko'mirning etarli dozasini qo'llash ko'rsatilgan. So'ngra pasientning hayotiy muhim belgilari yaxshilab nazorat qilinishi va zarurat bo'lganida korrektsiya qilinishi kerak. 

Na lozartan, na uning faol metaboliti organizmdan gemodializ yordamida chiqarilishi mumkin emas.

Yuqori sezuvchanlik 

Angionevrotik shish. Angionevrotik shish (yuz, lab, tomoq va(yoki) tilni shishi) bo'lgan pasientlar sinchkov kuzatuvda bo'lishlari kerak. 

Gipotenziya va suv-elektrolitlar muvozanatini buzilishi 

Qon-tomirlar ichidagi qon hajmi kam bo'lgan va (yoki) jadal diuretik davolash, tuzni miqdori cheklangan parhezdagi, diareya yoki qusish natijasida organizmda natriyni tanqisligi bo'lgan pasientlarda, ayniqsa dastlabki dozasidan keyin va dozasi oshirilganidan so'ng, simptomatik gipotenziya rivojlanishi mumkin. Bunday etishmovchiliklar lozartanni qabul qilishdan avval bartaraf qilinishi kerak, yoki yanada pastroq boshlang'ich dozani ishlatish kerak. Bu shuningdek 6 yoshdan 18 yoshgacha bo'lgan bolalarga ham tegishli. 

Elektrolitlar muvozanatini buzilishi 

Yondosh qandli diabet bilan xastalangan yoki xastalanmagan buyrak funktsiyasini buzilishlari bo'lgan pasientlarda ko'pincha elektrolitlar muvozanatini, korrektsiya qilish talab etilgan, buzilishi rivojlanadi. Qandli diabetning 2 tipi va nefropatiya bilan xastalangan pasientlar ishtirokida o'tkazilgan klinik tadqiqotda lozartan qabul qilgan guruhda giperkaliemiyani rivojlanish tezligi plasebo qabul qilgan guruhdagiga nisbatan yuqori bo'lgan. Shuning uchun, ayniqsa yurak etishmovchiligi va kreatinin klirensi minutiga 30 dan 50 ml gacha bo'lgan pasientlarda qon plazmasidagi kaliyning kontsentrasiyasini va kreatinin klirensini yaxshilab nazorat qilish kerak. 

Lozartanni kaliyni tejovchi diuretiklar, kaliyli qo'shimchalar va kaliy saqlovchi tuzni o'rnini bosuvchilar bilan bir vaqtda qabul qilish tavsiya etilmaydi. 

Jigar funktsiyasini buzilishi 

Jigar tsirrozi bo'lgan pasientlarda lozartanning qon plazmasidagi kontsentrasiyasini ahamiyatli oshishini ko'rsatadigan farmakokinetik ma'lumotlarga asoslanib, anamnezida jigar funktsiyasini buzilishlari bo'lgan pasientlarda dozani kamaytirish ehtimolini ko'rib chiqish kerak. Og'ir darajadagi jigar etishmovchiligi bo'lgan pasientlarni lozartan bilan davolashda hech qanday terapevtik tajriba yo'q. Shunday ekan, lozartanni jigar funktsiyasini og'ir darajadagi buzilishlari bo'lgan pasientlarga buyurish mumkin emas. Jigar funktsiyasini og'ir buzilishlari bo'lgan bolalarga lozartanni qo'llash tavsiya etilmaydi. 

Buyrak funktsiyasini buzilishi 

Renin-angiotenzin tizimining faolligi ingibitsiya bo'lganidan so'ng buyrak funktsiyasini buzilishi, shu jumladan buyrak etishmovchiligi (ayniqsa, og'ir darajadagi yurak etishmovchiligi yoki ilgari buyrak funktsiyasini buzilishlari mavjud bo'lgan pasientlar kabi, buyrak funktsiyasi renin-angiotenziv-aldosteron tizimining faolligiga bog'liq bo'lgan pasientlarda) kuzatilgan. 

Renin-angiotenzin-aldosteron tizimiga ta'sir qiladigan boshqa dori preparatlari bilan bo'lgani kabi, shuningdek buyrak arteriyalarini ikki tomonlama stenozi yoki yagona faoliyat ko'rsatayotgan buyrakni ta'minlaydigan arteriya stenozi bo'lgan pasientlarning qon zardobida mochevina va kreatininning kontsentrasiyasini oshishi kuzatiladi, buyrak faoliyatidagi ushbu o'zgarishlar davolash to'xtatilganidan so'ng orqaga qaytuvchan bo'lishi mumkin. Buyrak arteriyalarini ikki tomonlama stenozi yoki yagona faoliyat ko'rsatayotgan buyrak arteriyasini stenozi bo'lgan pasientlarda lozartanni ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak. 

Buyrak funktsiyasini buzilishlari bo'lgan bolalar va o'smirlarda qo'llanishi 

Ma'lumotlar yo'qligi tufayli, lozartanni kalavalar filtrasiyasi tezligi 

<30 ml/min/1,73 m2 bo'lgan bolalarda lozartanni qo'llash tavsiya etilmaydi. 

Lozartan bilan davolanish vaqtida buyrak funktsiyasini muntazam ravishda nazorat qilish kerak, chunki u yomonlashishi mumkin. Bu holat buyrak funktsiyasiga ta'sir qilishi mumkin bo'lgan boshqa buzilishlar (isitma, suvsizlanish) mavjud bo'lganida lozartan buyurilgan holatlarga ham taalluqli. 

Lozartan va AAF ingibitorlarini bir vaqtda qo'llash buyrak funktsiyasini buzganligi aniqlangan. Shuning uchun ularni bir vaqtda qo'llash tavsiya etilmaydi. 

Renin-angiotenzin-aldosteron tizimini (Raat) ikki yoqlama blokadasi 

Angiotenzinga aylantiruvchi fermentning (AAF) ingibitorlari, angiotenzin 

II reseptorlarining blokatorlari yoki aliskirenni bir vaqtda qabul qilish gipotenziya, giperkaliemiya va buyrak funktsiyasini buzilishlarini (shu jumladan o'tkir buyrak etishmovchiligi) rivojlanish havfini oshirishi yuzasidan dalillar mavjud. Shuning uchun AAF ingibitorlari, angiotenzin II reseptorlarining blokatorlari yoki aliskirenni bir vaqtda qabul qilish orqali RAA tizimini ikki yoqlama blokada qilish tavsiya etilmaydi. 

Agar RAA tizimini ikki yoqlama blokadasi mutloq zarur bo'lsa, u faqat mutaxassisning kuzatuvi ostida o'tkazilishi kerak, bunda pasientning, buyrak funktsiyasi, elektrolitlarning kontsentrasiyasi va arterial bosim kabi hayotiy muhim ko'rsatkichlarini yaxshilab nazorat qilish kerak. 

Diabetik nefropatiya bo'lgan pasientlarda AAF ingibitorlari angiotenzin 

II reseptorlarining blokatorlari bilan bir vaqtda ishlatilishi mumkin emas. 

Buyrak transplantasiyasi 

Yaqinda buyrak transplantasiyasi o'tkazgan pasientlarda qo'llash tajribasi yo'q. 

Birlamchi giperaldosteronizm 

Birlamchi giperaldosteronizm bo'lgan pasientlar odatda renin-angiotenzin-aldosteron tizimini ingibitsiyasi orqali ta'sir qiladigan antigipertenziv dori vositalariga reaktsiya qilmaydilar. Shuning uchun lozartanni qo'llash tavsiya etilmaydi. 

Yurak ishemik kasalligi va tserebrovaskulyar buzilishlar 

Boshqa antigipertenziv vositalar qo'llanganda bo'lgini kabi, arterial bosimni haddan tashqari pasayishi yurak ishemik kasalligi va tserebrovaskulyar buzilishlari bo'lgan pasientlarda miokard infarkti yoki insultga olib kelishi mumkin. 

Yurak etishmovchiligi 

Buyrak funktsiyasini yondosh buzilishlari bo'lgan yoki bo'lmagan, yurak etishmovchiligi bo'lgan pasientlarda, renin-angiotenzin-aldosteron tizimiga ta'sir qiluvchi boshqa dori preparatlari bilan bo'lgani kabi, og'ir darajadagi arterial gipotenziya va (ko'pincha o'tkir) buyrak etishmovchiligini rivojlanish havfi mavjud. 

Yurak etishmovchiligi va buyrak funktsiyasini og'ir darajadagi buzilishlari bo'lgan pasientlarda, og'ir darajadagi yurak etishmovchiligi (NYHA tasnifiga muvofiq IV bosqich) bo'lgan pasientlarda, shuningdek yurak etishmovchiligi va hayot uchun havf tug'diruvchi simptomatik aritmiya bo'lgan pasientlarda lozartanni terapevtik qo'llash tajribasi etarli emas. Shuning uchun ushbu pasientlar guruhlarida lozartanni ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak. Lozartan va beta-adrenoblokatorlar bilan majmuaviy davolash ehtiyotkorlik bilan o'tkazilishi kerak. 

Aortal va mitral klapan stenozi, yurakdan chiqish tomirlarini stenozi bo'lgan gipertrofik kardiomiopatiya. 

Qon-tomirlarni kengaytiruvchi boshqa preparatlar bilan bo'lgani kabi, aortal yoki mitral klapanlar stenozi bo'lgan, yoki yurakdan chiqish tomirlarini stenozi bilan birga gipertrofik kardiomiopatiya bo'lgan pasientlarda ehtiyotkorlikka rioya qilish kerak. 

Galaktoza etishmovchiligi, Lapp tipidagi laktaza tanqisligi, glyukoza-galaktozani so'rilishini buzilish sindromi 

Ushbu dori preparati tarkibida laktoza saqlaydi. Galaktozani o'zlashtira olmaslikni kam uchraydigan nasliy muammolari, Lapp tipidagi laktaza tanqisligi yoki glyukoza-galaktozani so'rilishini buzilish sindromi bo'lgan pasientlarda dori preparatini ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak.

Этот лекарственный препарат содержит лактозу. Лекарственный препарат не следует применять у пациентов с редкими наследственными проблемами непереносимости галактозы, нехватки лактазы типа Lapp или синдромом нарушения всасывания глюкозы–галактозы.

Boshqa antigipertenziv preparatlar lozartanning gipotenziv ta'sirini kuchaytirishi mumkin. Nojo'ya reaktsiya sifatida gipotenziyani chaqirishi mumkin bo'lgan boshqa moddalar (trisiklik antidepressantlar, antipsixotiklar, baklofen va amifostin kabilar) bilan bir vaqtda qabul qilish gipotenziyani rivojlanish havfini oshirishi mumkin. 

Lozartan asosan tsitoxrom P450 fermentlar tizimining CYP2C9 izofermenti ta'sirida faol metabolit karbon kislotasigacha metabolizmga uchraydi. Klinik tadqiqotda, flukonazol (CYP2C9 ingibitori) faol metabolitining kontsentrasiyasini taxminan 50% ga pasaytirganligi aniqlangan. Lozartan va rifampisin (metabolizmga uchratadigan fermentlarning induktori) bilan bir vaqtda davolash faol metabolitining qon plazmasidagi kontsentrasiyasini 40% ga pasaytirishi aniqlangan. Ushbu ta'sirning klinik ahamiyati noma'lum. Fluvastatin (CYP2C9 ni kuchsiz ingibitori) bir vaqtda qo'llanganida kontsentrasiyasida farq kuzatilmagan. 

Angiotenzin II yoki uning ta'sirini bloklaydigan boshqa dori preparatlari bilan bo'lgani kabi, kaliyni ushlab qoladigan boshqa dori preparatlari (masalan, kaliyni tejovchi diuretiklar: amilorid, triamteren, spironolakton) yoki kaliyning kontsentrasiyasini oshirishi mumkin bo'lgan preparatlar (masalan, geparin), kaliyni qo'shimchalar yoki kaliyni saqlovchi tuzini o'rnini bosuvchilarini bir vaqtda qabul qilish vaqtida qon zardobida kaliyning kontsentrasiyasini oshishi kuzatilishi mumkin. Majmuaviy davolashning ushbu turini qo'llash tavsiya etilmaydi. 

Litiy va AAF ingibitorlari bir vaqtda qo'llanganida qon zardobida litiyning kontsentrasiyasini qaytuvchan oshishi va uning toksiklik belgilari kuzatilgan. Juda kam holatlarda angiotenzin II reseptorining blokatorlari bilan o'xshash buzilishlar qayd etilgan. Litiy va lozartan bir vaqtda qo'llanganida ehtiyotkorlikka rioya qilish kerak. Agar har ikkala preparatni qo'llash kerak bo'lsa, majmuaviy davolash vaqtida qon zardobidagi litiyning kontsentrasiyasini monitoringini o'tkazish tavsiya etiladi. 

Angiotenzin II reseptorining blokatorlari va nosteroid yallig'lanishga qarshi preparatlar (NYAQP) (ya'ni sog-2 ning selektiv ingibitorlari, atsetilsalisil kislotasi yallig'lanishga qarshi dozalarda va noselektiv yallig'lanishga qarshi preparatlar) bir vaqtda ishlatilganida, antigipertenziv ta'sirini susayishi kuzatilishi mumkin. Angiotenzin II reseptorining blokatorlari yoki diuretiklar va nosteroid yallig'lanishga qarshi preparatlarni bir vaqtda qabul qilish, ayniqsa buyrak funktsiyasini ilgari mavjud bo'lgan engil buzilishlari bo'lgan pasientlarda, buyrak funktsiyasini yomonlashish havfini oshishiga, shu jumladan kuzatilishi mumkin bo'lgan o'tkir buyrak etishmovchiligiga, va qon zardobida kaliyning kontsentrasiyasini oshishiga olib kelishi mumkin. Ushbu majmuaviy davolashni, ayniqsa keksa yoshdagi odamlarda, ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak. Pasientlarning organizmi adekvat ravishda suyuqlik bilan to'ldirilishi, va majmuaviy davolash boshlanganidan so'ng va undan keyin vaqti-vaqti bilan buyrak funktsiyasini monitoringini o'tkazish ehtimolini ko'rib chiqish kerak. 

Ikki yoqlama blokada mexanizmi (masalan, angiotenzin II reseptorining blokatoriga 

AAF ingibitori yoki aliskirenni qo'shish) yordamida davolash aniq bir holatlar bilan cheklanishi kerak. Aynan shu vaqtda arterial bosim, buyrak funktsiyasi va elektrolitlarni sinchkov monitoringini o'tkazish kerak. Ayrim tadqiqotlarda, ateroskleroz, yurak etishmovchiligi yoki qandli diabetga tashxis qo'yilgan pasientlarda a'zolarni shikastlanishini terminal bosqichida renin-angiotenzin-aldosteron tizimini ikki yoqlama blokadasi, renin-angiotenzin-aldosteron tizimiga ta'sir qiluvchi bitta preparatni qo'llashga nisbatan gipotenziya, xushdan ketish, giperkaliemiyani rivojlanish va buyrak funktsiyasini o'zgarish (shu jumladan o'tkir buyrak etishmovchiligi) tezligini oshishi bilan bog'liq bo'lganligini ko'rsatgan. Qandli diabet bilan xastalangan yoki buyrak funktsiyasini buzilishi (kft <60 ml/min) bo'lgan pasientlarda aliskirenni lozartan bilan bir vaqtda qo'llash mumkin emas. 

Klinik tadqiqotlarning ma'lumotlarida, AAF ingibitorlari, angiotenzin II reseptorining blokatorlari yoki aliskirenni bir vaqtda qo'llash tufayli, renin-angiotenzin-aldosteron tizimi (Raat) ni ikki yoqlama blokadasi, Raat blokatorlari guruhiga mansub preparatlar monoterapiya sifatida ishlatilgandagiga nisbatan gipotenziya, giperkaliemiya va buyrak funktsiyasini buzilishi (shu jumladan o'tkir buyrak etishmovchiligi) kabi nojo'ya ko'rinishlarni rivojlanish tezligini yanada yuqoriligi bilan bog'liq bo'lganligi ko'rsatilgan

30 tabletkadan polivinilxlorid plyonka va alyumin folgali kontur uyali o'ramlarga joylanadi. 

1 kontur uyali o'ram davlat va rus tillaridagi tibbiyotda qo'llanilishiga doir yo'riqnomalari bilan birga karton qutiga joylanadi.

Quyida sanab o'tilgan nojo'ya reaktsiyalarni uchrash tezligi quyidagi tarzda aniqlanadi: juda tez-tez (≥1/10); tez-tez (≥1/100 dan <1/10 gacha); tez-tez emas (≥1/1000 dan <1/100 gacha); kam hollarda (≥1/10000 dan <1/1000 gacha); juda kam hollarda (<1/10000), uchrash tezligi noma'lum (uchrash tezligi mavjud ma'lumotlar asosida baholanishi mumkin emas).

1-jadval. Nojo'ya reaktsiyalarni uchrash tezligi plasebo guruhi bilan solishtirib o'tkazilgan klinik tadqiqotlar va dori preparati dorixonalarga chiqarilgandan keyin tajribaga asoslanib aniqlangan.

-kattalarda, 6 yoshdan 18 yoshgacha bo'lgan bolalar va o'smirlarda birlamchi arterial gipertenziyani davolash; 

-arterial gipertenziya va qandli diabetning 2 turi bilan xastalangan katta yoshdagi pasientlarda antigipertenziv davolash doirasida proteinuriya sutkada ≥0,5 g bo'lgan buyrak kasalliklarini davolash; 

-angiotenzinga aylantiruvchi ferment (AAF) ning ingibitorlari bilan davolash, nojo'ya reaktsiyalar, ayniqsa yo'tal yoki qarshi ko'rsatmalar tufayli o'rinli bo'lmaganida surunkali yurak etishmovchiligini (katta yoshdagi pasientlarda) davolash uchun qo'llanidi. Yurak etishmovchiligi bo'lgan, AAF ingibitori ishlatilgan vaqtda ahvoli barqarorlashgan pasientlar davolashni lozartanga o'zgartirishlari mumkin emas. Pasientlarda surunkali yurak etishmovchiligini davolash vaqtida chap qorinchaning zarb fraktsiyasi ≤ 40% ni tashkil etishi, ularning holati esa barqarorlashgan bo'lishi kerak; 

-arterial gipertenziya bilan xastalangan va yurakning chap qorinchasini gipertrofiyasi EKG yordamida tasdiqlangan katta yoshdagi pasientlarda insult rivojlanish havfini kamaytirish uchun qo'llanadi.

dumaloq shaklli, bir tomonida riskali, och zarg'aldoq rangli qobiq bilan qoplangan, ikki tomonlama qavariq bo'lgan tabletkalar.