Seftaz

Tsefalosporinlar va beta-laktamaza ingibitorlariga (shu jumladan, penisillinlarga, karbapenemlarga) yuqori sezuvchanlik. Homiladorlik (I uch oylik), emizish davri.

Ehtiyotkorlik bilan: yangi tug'ilgan chaqaloqlarda giperbilirubinemiya, chala tug'ilgan chaqaloqlar, buyrak va/yoki jigar etishmovchiligi, nospesifik yarali kolit, antibakterial vositalarni qo'llash bilan bog'liq bo'lgan enterit yoki kolit, homiladorlik, emizish davri

1 flakon quyidagilarni saqlaydi:

faol moddalar:

tseftriakson natriy (suvsiz tseftriaksonga ekvivalent) -1000 mg;

tazobaktam natriy (tazobaktamga ekvivalent) – 125 mg.

Ta'rifi: oqdan sarg'ish ranggacha bo'lgan kristallik kukun.

Tseftriakson – uchinchi avlod tsefalosporini. Tseftriakson bakterisid ta'sirga ega, penisillin-bog'lovchi proteinlardan biri yoki bir nechtasi bilan birikish oraqali bog'lanib, bakteriyalarning faol bo'linayotgan hujayra devorlarining sintezini ingibirlaydi. Ushbu proteinlar bakteriyalarning hujayra membranalari bilan bog'langan va ehtimol ularni sintezida ishtirok etadi. Hujayra devorida nuqsonlar hosil bo'lishini natijasi hujayradagi osmotik bosimni nostabil xolatiga keladi.. Bakteriya hujayralari unikal penisillin-bog'lovchi proteinlar to'plamiga ega. Bakteriyalarni har xil turlari uchun penisillinni bog'lovchi proteinlarga tseftriaksonning yaqinligi, preparatning antimikrob faollik doirasi bilan bog'liq. Shuningdek, tsefalosporinlar, penisillinlar kabi hujayralarni bo'linishiga javobgar ferment murein gidrolaza ingibitorini hususiyatini pasaytirish orqali bakteriyalarning hujayra devorlarini parchalanish tezligini oshirishi mumkin. Ushbu ferment bakteriyalarning xujayra devorlarining butunligini parchalashi mumkin.

Tazobaktam – penisillinat sulfon, tuzilish jihatidan Sulbaktamga o'xshash. Beta-laktamazani ingibitori bo'lib, penisillinlar va tsefalosporinlar kabi ushbu ferment ta'siri ostida parchalanadigan ko'pchilik preparatlar bilan sinergizm namoyon qiladi. Tazobaktam klavulan kislotasi ingibirlashi mumkin bo'lgan barcha beta-laktamazalarni ingibirlaydi, bundan tashqari, Morganella morganii, Citrobacter freundii, Enterobacter cloacae, Serratia marcescens va Pseudomonas aeruginosa bakteriyalarning indusiyalangan fermentlariga nisbatan ma'lum bir faollikka ega. Tazobaktam boshqa beta-laktamazalarga nisbatan kuchsiz ferment induktori hisoblanadi.

Plazmadagi tseftriaksonning maksimal kontsentrasiyaga yuborilganidan so'ng 30 minut davomida erishiladi. Tseftriakson siydikda yuqori kontsentrasiyalarga erishadi. Umuman olganda tseftriaksonning 33-67% o'zgarmagan holda chiqariladi, qolgan qismi esa o't-safro va axlat bilan chiqariladi. 1 g tseftriakson vena ichiga yuborilganidan so'ng o'rtacha kontsentrasiyasi o't-safroda 581 mkg/ml va plazmada 62,1 mkg/ml ni tashkil qiladi. Yarim chiqarilish davri 8,7 soatni tashkil qiladi. Tseftriakson plazma oqsillari bilan 98% bog'lanadi. Tseftriakson gematoentsefalik to'siq orqali o'tadi. Peritoneal va gemodializda organizmdan chiqarilmaydi.

Tazobaktam farmakologik va antibakterial faollikka ega bo'lmagan yagona metabolitgacha metabolizmga uchraydi. Tazobaktam kalava filtrasiyasi va naychalar sekresiyasi yo'li bilan buyraklar orqali chiqariladi. Tazobaktam va uning metaboliti asosan buyraklar orqali chiqariladi, yuborilgan dozaning 80% o'zgarmagan holda, qolgan qismi yagona metabolit ko'rinishida chiqariladi. Tazobaktam shuningdek o't-safroga ham chiqadi. Tazobaktam plazma oqsillari bilan taxminan 30% bog'lanadi. Tazobaktamning metabolitlarini oqsillar bilan bog'lanishi ahamiyatsiz darajada bo'ladi. Tazobaktam organizmning to'qima va suyuqliklariga, shu jumladan ichakning shilliq qavati, o't pufagi, o'pka, ayollarning reproduktiv a'zolari (bachadon, tuxumdonlar, bachadon naylari), hujayralararo suyuqlik va o't-safroga keng tarqaladi.

Homiladorlik

Tseftaz preparatini homiladorlikning I-uch oyligida qo'llash mumkin emas.

Laktasiya

Preparat ko'krak sutiga kam miqdorda o'tadi. Shuning uchun davolash vaqtida emizishni to'xtatish kerak.

Bolalar: Jiddiy infektsiyalarni davolash uchun tavsiya qilingan doza 50-75 mg/kg ni (tseftriaksonga hisoblaganda) tashkil qiladi, ikkiga bo'lib har 12 soatda yuboriladi. Umumiy sutkalik doza 2 g (tseftriaksonga hisoblaganda) dan oshmasligi kerak. 2 haftagacha bo'lgan yangi tug'ilgan chaqaloqlar uchun sutkalik doza 20-50 mg/kg ni tashkil qiladi. O'tkir bakterial o'rta quloq otitini davolash uchun tavsiya qilingan bir martalik doza 50 mg/kg (ammo tseftriaksonga hisoblaganda 1 g dan ko'p emas) mushak ichiga yuboriladi.

Kattalar: Kattalar uchun odatdagi doza 1000/125 mg tseftriakson/tazobaktamni tashkil qiladi, infektsiyaning og'irligiga qarab sutkada 1-2 marta yuboriladi. Umumiy sutkalik doza 4 g dan (tseftriaksonga hisoblaganda) oshmasligi kerak.

Operasiyadan oldin yuborish uchun (operasiyadan keyingi asoratlarni oldini olish uchun) 1 g tseftriaksonga teng bo'lgan dozani jarrohlik aralashuvidan 30 minut – 2 soat oldin vena ichiga bir marta yuborish tavsiya qilinadi. Tseftaz bilan davolashni infektsiyani simptomlari o'tib ketganidan keyin kamida 2 kun davomida yuborish kerak. Odatda davolashni davomiyligi 4-14 kunni tashkil qiladi; infektsiyani og'irligiga qarab davolash muddatini uzaytirish talab qilinishi mumkin. Streptococcus pyogenes chaqirgan infektsiyalarni davolashda, davolashni kamida 10 kun davom ettirish kerak. Tseftriakson eritmasi quyida keltirilgan ko'rsatmalarga muvofiq tayyorlangan so'ng vena ichiga sekin in'ektsiya yoki infuziya qilish yoki mushak ichiga yuborish mumkin.

Qo'llash bo'yicha ko'rsatmalar

Vena ichiga oqim bilan yuborish uchun preparat in'ektsiya uchun steril suvda, natriy xlorid eritmasida yoki dekstroza eritmasida 1:10 nisbatda, mushak ichiga yuborish uchun 1% li lidokain eritmasida eritiladi. Tseftaz preparatini tegishli erituvchida (in'ektsiya uchun suv, natriy xlorid eritmasi, dekstroza eritmasi) suyultirish quyidagi jadvalda keltirilgan:

Vena ichiga in'ektsiyani kamida 2-4 minut davomida yuborish kerak.

Vena ichiga infuziyani kamida 30 minut davomida yuborish kerak.

Preparat 1% li lidokain eritmasida eritilganidan so'ng tayyor eritmani chuqur mushak ichiga yuborish kerak. 1 g dan ortiq dozalarni (tseftriaksonga hisoblaganda) 2 ga bo'lish va 12 soat interval bilan yuborish kerak.

Tayyorlangan eritmani darxol ishlatish kerak.

Tseftaz preparatini eritish yoki tayyor eritmani vena ichiga yuborish uchun suyultirish uchun kaltsiya saqlovchi eritmalarni (masalan, Ringer eritmasi yoki Gartman eritmasi) ishlatish mumkin emas. Bu cho'kma hosil bo'lishiga olib kelishi mumkin.

Simptomlari: neyroreflektor qo'zg'aluvchanlik sindromi, entsefalopatiya, buyrak etishmovchiligi bo'lgan pasientlarda tirishishlar, ko'ngil aynishi, qusish, diareya.

Davolash: gemodializ va tutib turuvchi davolash.

Bakterial infektsiya tasdiqlanmaganida, shuningdek profilaktik maqsadda Tseftazni buyurish maqsadga muvofiq emas, chunki bunday holda preparatga chidamli bakteriyalarni rivojlanish havfi oshadi.

Arterial gipertenziyada va suv-elektrolit muvozanati buzilganida plazmada natriyni darajasini tekshirish kerak. Preparat uzoq vaqt buyurilganida qonni tsitologik tahlil qilish kerak, disbakterioz rivojlanishi mumkinligini inobatga olish kerak.

Tseftaz bilan davolashni boshlashdan oldin pasientda tsefalosporinlar, penisillinlar va boshqa preparatlarga allergik reaktsiyalar bo'lganligini aniqlash kerak. Bu preparatni penisillinga sezuvchan pasientlarga ehtiyotkorlik bilan buyurish kerak. Jiddiy yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari paydo bo'lganida teri ostiga epinefrinni yuborish va boshqa tegishli davolash choralarini ko'rish kerak.

Clostridium difficile chaqirgan diareya antibakterial preparatlar, shu jumladan Tseftaz olgan deyarli barcha pasientlarda kuzatiladi va engil darajadan og'ir darajagacha bo'lishi mumkin.

Gemolitik anemiya tsefalosporinlar, shu jumladan tseftriakson/tazobaktam olgan pasientlarda kuzatilishi mumkin. Gemolitik anemiyani og'ir hollari ham kattalar, ham bolalar davolanganda kuzatilgan. Agarda pasientda tseftriakson yuborilgandan so'ng anemiya rivojlangan bo'lsa (tsefalosporinlar bilan bog'liq bo'lgan anemiya tashxisini kasallikni etiologiyasi aniqlanganda ham baholash kerak), preparat bilan davolashni to'xtatish kerak.

Preparat hatto tavsiya qilingan dozalarda yuborilganda plazmada kreatinin va mochevina azoti darajasini vaqtinchalik oshishi kuzatilgan. Protrombin vaqtini uzayishi ba'zi pasientlarda kuzatilgan.

K vitaminining sintezi buzilgan yoki K vitaminini zahirasi kam bo'lgan pasientlarda (masalan, jigarni surunkali kasalligi yoki ovqat hazm bo'lishini buzilishi) Tseftaz bilan davolash vaqtida protrombin vaqtini doim tekshirish kerak. Agarda protrombin vaqti davolash vaqtida oshsa yoki davolashdan oldin ushbu ko'rsatkich yuqori bo'lsa, u holda K vitaminini (har kuni 10 mg) yuborish kerak.

Tseftazni uzoq vaqt qo'llash preparatga chidamli mikroorganizmlarni o'sishiga olib kelishi mumkin. Shuning uchun pasientlarni doim nazorat qilish kerak. Superinfektsiya rivojlanganida tegishli davolash choralarini ko'rish kerak. Tseftaz miy kasalliklari, ayniqsa kolitlari bo'lgan pasientlarga ehtiyotkorlik bilan buyuriladi.

Boshqa tsefalosporinlar bilan davolashda bo'lgani kabi anafilaktik shokni rivojlanishini istisno qilish mumkin emas.

Yangi tug'ilgan chaqaloqlarda tseftriaksonni kaltsiy tuzlari bilan cho'kma hosil qilish havfi tufayli parentaral oziqlantirish kabi kaltsiy saqlovchi eritmalar bilan birga qo'llash mumkin emas. Tseftriakson va kaltsiy saqlovchi suyuqliklar yuborilgan yangi tug'ilgan chaqaloqlarda o'lim hollari o'pkalar va buyraklarda kristallarni paydo bo'lishi bilan birga kuzatilgan.

NYAQV va trombositlar agregasiyasini boshqa ingibitorlari bilan bir vaqtda qo'llanganida qon ketishining ehtimoli oshadi.

Diuretiklar va aminoglikozidlar tseftriaksonning nefrotoksik samarasini kuchaytiradilar.

Preparat aminoglikozidlar, flukonazol, labetalol, vankomisin, pentamidin, kaltsiya saqlovchi eritmalar bilan farmasevtik jihatdan nomutanosib.

Preparatga chidamli bakteriyalarning rivojlanishini pasaytirish va tseftriakson va tazobaktamning samaradorligini tutib turish uchun, preparatni faqat sezgir mikroorganizmlar chaqirgan infektsiyalarni davolash uchun qo'llash kerak. Tseftriakson natriy va tazobaktamning majmuasini quyidagi holatlarda qo'llash ko'rsatilgan:

• Yuqori va quyi nafas yo'llari va LOR-a'zolarining infektsion-yallig'lanish kasalliklari (shu jumladan, o'tkir va surunkali bronxit, pnevmoniya, kasalxonadan tashqari pnevmoniya, o'pka abssessi, plevra empiemasi, o'rta quloqni o'tkir bakterial otiti);

• Teri va yumshoq to'qimalarning infektsion-yallig'lanish kasalliklari;

• Siydik jinsiy a'zolarni infektsion-yallig'lanish kasalliklari (pielit, o'tkir va surunkali pielonefrit, tsistit, prostatit, epididimit va boshq.);

• Suyak va bo'g'imlar, yuz-jag'sohasini infektsion-yallig'lanish kasalliklari;

• Qorin bo'shlig'i a'zolarini infektsion-yallig'lanish kasalliklari (peritonit, xolesistit, pankreatit va boshq.);

• Asoratlanmagan gonoreya, shu jumladan, penisillinaza ishlab chiqaruvchi mikroorganizmlar chaqirgan gonoreya;

• Sepsis va bakterial septisemiya;

• Bakterial meningit va endokardit;

• Yumshoq shankr va sifilis;

• Layma kasalligi (spiroxetoz);

• Salmonellez va salmonella tashuvchilar;

• Immuniteti susaygan pasientlardagi infektsiyalar;

• Operasiyadan keyingi infektsion asoratlarni oldini olish.

Operasiyadan keyingi infektsion asoratlarni oldini olish: operasiyadan oldin preparatni (Tseftaz) yuborish operasiyadan keyingi infektsiyalar havfini kamaytirishi mumkin. Operasiya o'tkaziladigan pasientlar (masalan, vaginal abdominal gisterektomiya, havf guruhidagi pasientlarida surunkali kalkulez xolesistitdagi xolesistektomiya, antimikrob preparatlar yuborishni talab qilmaydigan o'tkir xolesistit, obstruktiv sariqlik yoki o't-safro yo'llariga toshlarni tiqilib qolishi va boshq.) infektsiyani rivojlanishiga nisbatan potentsial havfli hisoblanadilar. Shuningdek, operasiya maydoni jiddiy havf solishi mumkin bo'lgan pasientlar (masalan, aorta-koronar shuntlash vaqtida) ham infektsiyani rivojlanishiga nisbatan potentsial xavfli hisoblanadilar.