Буйракларда қон оқимини тутиб туришда простагландинларнинг роли муҳим бўлганлиги туфайли, енгил даражадаги буйрак етишмовчилиги (зардобдаги креатининнинг даражаси 150-300 мкмоль/л) ва ўртача даражадаги буйрак етишмовчилиги (зардобдаги креатининнинг даражаси 300-700 мкмоль/л) бўлган пациентларга лорноксикамни эҳтиёткорлик билан қўллаш керак. Препаратни даволашдан кутиладиган фойда ва кузатилиши мумкин бўлган ҳавф яхшилаб баҳолангандан кейингина буюриш керак. Буйрак функцияси ёмонлашганида препарат билан даволашни тўхтатиш керак.
Йирик жарроҳлик аралашувларидан кейин, диуретиклар ёки буйракни шикастлантириши мумкин бўлган воситаларни қабул қилаётган юрак етишмовчилиги бўлган пациентларда буйрак функциясини яхшилаб назорат қилиш керак.
Қон ивишини бузилиши бўлган пациентларга синчков клиник текширув ўтказиш ва лаборатор кўрсаткичларни (масалан, қисман тромбин вақтини) баҳолаш тавсия этилади, чунки лорноксикам тромбоцитлар агрегациясини сусайтириб, қон ивиши вақтини узайтиради.
Жигар етишмовчилиги (масалан, жигар циррози) бўлган пациентларга препаратни суткада 12-16 мг дозада қўллагандан кейин организмда лорноксикам тўпланиши (AUC ошиши) мумкинлиги туфайли лаборатор синамаларини ўтказиш тавсия этилади. Аммо буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларда фармакокинетик кўрсаткичларни соғлом кўнгиллиларга нисбатан ўзгаришлари аниқланмаган.
Препарат билан узоқ муддат (3 ойдан ортиқ) даволанганда қоннинг ҳолатини баҳолаш (гемоглобинни аниқлаш), буйрак функциясини баҳолаш (креатининни аниқлаш) ва жигар ферментларини баҳошаш тавсия этилади.
Кекса ёшдаги (65 ёшдан ошган) пациентларда буйрак ва жигар функциясини назорат қилиш ва жарроҳлик аралашувларидан кейин препаратни эҳтиёткорлик билан қўллаш тавсия этилади. Лорноксикамни бошқа НЯҚП, шу жумладан ЦОГ-2 нинг селектив ингибиторлари билан бир вақтда қўллашдан сақланиш керак.
Препаратни, касалликнинг симптомларини назорат қилиш учун керак бўладиган минимал самарали дозада минимал вақт давомида қўллаш орқали нохуш самараларни минимал даражага етказиш мумкин.
Меъда-ичак йўлларидан, ўлимга олиб келиши мумкин бўлган, қон кетиши, яраларни ҳосил бўлиши ёки перфорация барча НЯҚП қабул қилганда, даволашнинг исталган вақтида, огоҳлантирувчи симптомларни пайдо бўлиши билан ёки уларсиз ва илгари анамнезида меъда-ичак йўлларининг жиддий кўринишлари кузатилганлигидан қатъий назар ривожланиши мумкин.
Меъда-ичак йўлларидан қон кетиши, яраларни ҳосил бўлиши ёки перфорация пайдо бўлиш ҳавфи анамнезида меъда-ичак яралари бўлган, айниқса қон кетишлари ёки перфорация билан асоратланган пациентларда, шунингдек кекса ёшдаги пациентларда НЯҚП нинг дозасини ошириш билан кучаяди. Бундай пациентларга препарат билан даволашни максимал кичик терапевтик дозаларда, жуда эҳтиёткорлик билан бошлаш лозим.
Меъда-ичак йўларида яраларни ҳосил бўлиши ва қон кетишини ривожланиш ҳавфини оширувчи препаратларни параллел равишда қабул қилаётган пациентларни даволаш учун, шунингдек ацетилсалицил кислотасининг кичик дозаларини ёндош қўллаш зарур бўлган пациентларни даволаш учун Лорнадо препаратини эҳтиёткорлик билан қўллаш керак. Бундай мажмуада даволанишга эҳтиёж бўлган пациентлар учун даволашни ҳимоя препаратлари (масалан, мизопростол, протон помпа ингибиторлари) ни қабул қилиш фонида ўтказиш лозим. Мунтазам вақтлар оралиғида синчков клиник мониторинг ўтказиш тавсия этилади.
Анамнезида меъда-ичак йўлларига токсик таъсири кузатилган пациентлар, айниқса кекса ёшдаги пациентлар, айниқса даволашнинг бошланғич босқичида одатда кузатилмайдиган ҳар қандай абдоминал симптомлар (айниқса меъда-ичакдан қон кетиши) ҳақида хабар беришлари лозим.
Перорал кортикостероидлар, варфарин каби антикоагулянтлар, серотонинни қайта қамраб олинишини селектив ингибиторлари ёки ацетилсалицил кислотаси каби антитромбоцитар воситалар каби меъда- ичак йўлларида яраларни пайдо бўлиши ёки қон кетишлари ҳавфини ошириши мумкин бўлган препаратларни бир вақтда қабул қилаётган пациентларни даволашда эҳтиёткорликка риоя қилиш керак.
Лорноксикам қабул қилаётган пациентларда меъда-ичак йўлларидан қон кетиши ёки яраларни пайдо бўлиши кузатилганида даволаш тўхтатилиши керак.
Анамнезида меъда-ичак йўлларининг касалликлари (ярали колит, Крон касаллиги) бўлган пациентларда НЯҚП қўлланганида эҳтиёткорликка риоя қилиш лозим, чунки уларнинг аҳволи оғирлашиши мумкин.
Кекса ёшдаги пациентларда кўпинча НЯҚП га нисбатан нохуш реакциялар, айниқса меъда-ичак йўлларидан қон кетиши ва перфорация кузатилади, бу ҳолат ўлимга олиб келиши мумкин.
АГ (артериал гипертензия) ва/ёки юрак етишмовчилиги бўлган пациентларга препаратни синчиклаб ўтказилган таҳлиллардан кейин ва эҳтиёткорлик билан қўллаш керак, чунки НЯҚПни қабул қилиш оқибатида организмда суюқликни ушланиб қолиши ва шиш пайдо бўлиши мумкин.
Анамнезида АГ ва/ёки енгил ва ўртача оғирлик даражасидаги димланган юрак етишмовчилиги бўлган пациентларни кузатиш керак, чунки НЯҚП билан даволаш суюқликни ушланиб қолиши ва шишлар каби кўринишлар билан кечиши мумкин.
Клиник тадқиқотларнинг натижалари ва эпидемиологик маълумотлар, айрим НЯҚП ни қўллаш (хусусан юқори дозаларда ва узоқ муддат даволанганда) артериал тромботик ҳолатлар (масалан, миокард инфаркти ёки инсульт) ҳавфини бироз ошириши мумкинлигини кўрсатди. Ушбу маълумотлар лорноксикам учун шундай ҳавф борлигини истисно қилиш учун етарли эмас.
Назорат қилиб бўлмайдиган гипертензия, димланган юрак етишмовчилиги, аниқланган юрак ишемик касаллиги, периферик артерияларни касалликлари ва/ёки цереброваскуляр касаллиги бўлган пациентлар вазият яхшилаб ўрганилгандан кейингина лорноксикам билан даволанишлари мумкин. Юрак-қон томир касалликларини ҳавф омиллари (масалан, гипертензия, гиперлипидемия, қандли диабет билан хасталанган, чекадиган пациентлар) бўлган пациентларни узоқ муддат даволашни бошлашдан олдин шундай эътибор талаб этилади.
Орқа мия ёки эпидурал анестезия ўтказишда НЯҚП ва гепарин билан ёндош даволаш орқа мия/эпидурал гематомаларни ривожланиш ҳавфини оширади.
Кам ҳолларда, айниқса даволашни бошланишида, тери қопламлари томонидан НЯҚП ни қабул қилиш билан боғлиқ бўлган жиддий нохуш реакциялар, жумладан эксфолиатив дерматит, Стивенс-Джонсон синдроми ва токсик эпидермал некролиз кузатилган, уларнинг айримлари ўлим билан тугаган. Пациентларда, эҳтимол, шундай реакцияларни энг юқори ривожланиш ҳавфи даволашнинг эрта босқичларида, кўпчилик ҳолларда даволашнинг биринчи ойи давомида кузатилади. Лорноксикамни қабул қилишни тери тошмалари, шиллиқ қаватларни шикастланишини дастлабки белгилари ва ўта юқори сезувчанликнинг бошқа кўринишлари пайдо бўлганида тўхтатиш керак.
Бронхиал астма билан хасталанган, жумладан анамнезида бронхиал астма бўлган пациентларга НЯҚПни эҳтиёткорлик билан қўллаш керак, чунки бронхоспазмни ривожланиш ҳолатлари маълум.
Тизимли қизил югурик ва бириктирувчи тўқиманинг аралаш касалликлари бўлган пациентларда асептик менингитни ривожланиш ҳавфи ошади.
Лорноксикам тромбоцитлар агрегациясини сусайтириб, қон ивиши вақтини узайтиради. Қон кетишлариги мойиллиги бўлган шахсларга препаратни эҳтиёткорлик билан буюриш лозим.
НЯҚП ва такролимусни бир вақтда қўллаш буйракларда простациклин синтезини сусайиши оқибатида нефротоксикликни ривожланиш ҳавфини ошириши мумкин. Бундай мажмуавий даволашда буйрак функциясини синчиклаб назорат қилиш керак.
Бошқа НЯҚП каби, Лорнадо қон плазмасида трансаминазалар, билирубиннинг концентрациясини вақти-вақти билан ошишини, шунингдек бошқа лаборатор кўрсаткичларни нормадан силжиши каби, қонда мочевина ва креатининнинг концентрациясини ошишини чақириши мумкин. Агар лаборатор кўрсаткичларни силжиши аҳамиятли даражада бўлса ва узоқ вақт давомида кузатилса, даволашни тўхтатиш ва керакли текширувларни ўтказиш керак.
Лорноксикам, ЦОГ синтезини сусайтирувчи бошқа препаратлар каби, фертилликни сусайтириши мумкин. Ҳомиладорликни режалаштираётган аёлларга препаратни қўллаш тавсия этилмайди. Ҳомиладор бўлишда қийинчиликни бошдан кечираётган ёки бепуштлик сабабини аниқлаш учун текширувлардан ўтаётган аёлларда лорноксикамни қўллашни бекор қилиш масаласини кўриб чиқиш керак.
Айрим ҳолатларда сувчечак тери ва юмшоқ тўқималарнинг оғир инфекцион асоратларига сабаб бўлиши мумкин. Ҳозирги кунда ушбу инфекцияларни оғирлашишида НЯҚП нинг ролини истисно қилиш мумкин эмас. Шундай экан, сувчечак билан хасталанган пациентларга препаратни қўллаш мумкин эмас.
Ёрдамчи моддалари
Препаратнинг таркибига, енгил сурги таъсир кўрсатиши мумкин бўлган маннит киради.
Препарат бир дозасида 1 ммоль дан камроқ натрий сақлайди, яъни препарат амалда “тузсиз” ҳисобланади.
Ҳомиладорлик ва лактация даврида қўлланиши
Ҳомиладорлик
Ҳомиладорликнинг учинчи уч ойлигида лорноксикамни қўллаш мумкин эмас. Ҳомиладорликнинг биринчи ва иккинчи уч ойликларида ва туғруқларда лорноксикамни қўлламаган афзал, чунки ушбу пациентлар тоифасида препаратни қўллаш бўйича мавжуд клиник маълумотлар йўқ.
Ҳомиладор аёлларда лорноксикамни қўллаш юзасидан адекват маълумотлар йўқ. Ҳайвонларда ўтказилган тадқиқотлар репродуктив токсикликни кўрсатган.
Простагландинлар синтезини ингибиция бўлиши ҳомиладорликка ва/ёки ҳомила/ эмбрионни ривожланишига салбий таъсир кўрсатиши мумкин.
Эпидемиологик тадқиқотларнинг маълумотлари ҳомиладорликнинг эрта босқичларида простагландинлар синтезини ингибиторини қабул қилгандан кейин ҳомила ташлаш ва юрак туғма нуқсонларини ривожланиш ҳавфини ошганлигини кўрсатади. Препаратнинг дозасини ошиши ва даволашнинг давомийлиги узайиши билан ривожланиш ҳавфи ҳам ошади. Ҳайвонларнинг моделларида ўтказилган тадқиқотларнинг маълумотлари, простагландин синтезини ингибиторини юбориш эмбрионни бачадон ичга юзасига ёпишиш ҳусусиятини пасайишига ва эмбрион ҳамда ҳомилани йўқотилишига олиб келишини кўрсатади. Ҳомиладорликнинг биринчи ва иккинчи уч ойликларида простагландинлар синтези ингибиторини қабул қилиш мумкин эмас, жуда зарур бўлган ҳолатлар бундан истисно.
Ҳомиладорликнинг учинчи уч ойлигида юборилган простагландинлар синтезини ингибиторлари ҳомилада юрак-қон томир тизимига токсик таъсир қилишини (артериал қон оқимини муддатидан олдин ёпилишини ва ўпка гипертензиясини) ва буйрак функциясини бузилишини чақириши мумкин, бу эса буйрак етишмовчилигига ва мувофиқ ҳолда, амниотик суюқликнинг миқдорини пасайишига олиб келиши мумкин. Ҳомиладорликнинг кечки босқичларида простагландинлар синтезини ингибиторлари онага ва ҳомилага таъсир кўрсатиб, қон кетиши вақтини узайиради ва бачадонни қисқаришини пасайтиради, бу эса туғруқларни кечикишига олиб келади. Шундай қилиб, ҳомиладорликнинг учинчи уч ойлиги давомида лорноксикамни қўллаш мумкин эмас.
Лактация
Лорноксикамни кўкрак сутига ажралиб чиқиши юзасидан маълумотлар йўқ. Лорноксикам эмизадиган каламушларнинг сутига нисбатан юқори концентрацияларда ажралиб чиқади. Шунинг учун лорноксикамни эмизадиган аёлларга қўллаш мумкин эмас
Педиатрияда қўлланилиши
Лорноксикамни 18 ёшдан кичик бўлган болалар ва ўсмирларда қўллаш ҳавфсизлиги ва самарадорлиги юзасидан маълумотлар йўқлиги туфайли, уни қўллаш тавсия этилмаган.
Автотранспортни ҳайдаш ва механизмларни бошқариш қобилиятига таъсири
Препаратни қабул қилгандан кейин бош айланиши ва/ёки уйқучанлик ривожланганида транспорт воситаларини бошқариш ёки бошқа механизмлар билан ишлаш мумкин эмас.