Antibakterial vositalarni tegishli qo‘llash bo‘yicha rasmiy tavsiyalarni hisobga olish kerak.
Preparat bilan davolashni boshlashdan oldin penitsillinlar, sefalosporinlar yoki boshqa beta-laktam preparatlariga o‘ta yuqori sezuvchanlik reaksiyalarini borligi yuzasidan anamnezni sinchkovlik bilan yig‘ish kerak.
Penitsillinlar bilan davolash fonida jiddiy va ba’zida o‘limga olib keluvchi yuqori sezuvchanlik reaksiyalari (anafilaktoid reaksiyalar va og‘ir noxush teri reaksiyalari) kuzatilgan. Ular ko‘proq anamnezida atopiyasi va penitsillinlarga yuqori sezuvchanlik reaksiyalari bo‘lgan patsiyentlarda rivojlanadi. Allergik reaksiyalar rivojlanganida Amoksiklav bilan davolashni to‘xtatish va boshqa muvofiq keluvchi antibakterial preparatlar buyurilishi kerak.
Amoksitsillinga infeksiya qo‘zg‘atuvchilarning sezuvchanligi isbotlangan hollarda rasmiy qo‘llanmalarga muvofiq Amoksiklavdan amoksitsillinga o‘tishni ko‘rib chiqish kerak.
Taxmin qilingan qo‘zg‘atuvchilar klavulan kislotasining susaytiradigan ta’siriga sezuvchan beta-laktamazlar bilan bavosita ifodalanmagan beta-laktam dori vositalariga pasaygan sezuvchanlikka yoki rezistentlikka ega bo‘lish yuqori xavfi mavjud bo‘lgan taqdirda, mazkur dori vositasi qo‘llanish uchun yaroqsiz hisoblanadi.
Ushbu dori shakli S.pneumoniae ning penitsillinga chidamli shtammlari chaqirgan infeksiyalarni davolash uchun qo‘llamaslik kerak.
Buyrak faoliyatini buzilishi bo‘lgan yoki preparatning yuqori dozalari bilan davolanayotgan patsiyentlarda tirishishlar rivojlanishi mumkin (“Nojo‘ya ta’sirlari” ga qarang).
Infeksion mononukleozga gumon qilingan hollarda, Amoksiklav bilan davolashga yo‘l qo‘ymaslik kerak, chunki kasallanish vaqtida amoksitsillin qo‘llangandan so‘ng qizamiqqa o‘xshash toshmalarni paydo bo‘lishi kuzatilgan.
Amoksitsillin bilan davolash vaqtida allopurinolni bir vaqtda qo‘llanishi terida allergik reaksiyalarni rivojlanish ehtimolini potensial oshiradi.
Amoksiklavni uzoq vaqt qo‘llash ba’zan sezuvchan bo‘lmagan mikroorganizmlarni haddan tashqari rivojlanishiga olib kelishi mumkin.
Davolashni boshlanishida pustulali infeksion tarqoq eritemani isitma bilan rivojlanishi o‘tkir tarqoq ekzantematoz pustulyozning potensial simptomi hisoblanadi. Bunday reaksiya Amoksiklav bilan davolashni to‘xtatishni talab qiladi va keyinchalik amoksitsillinni yuborishga qarshi ko‘rsatma hisoblanadi.
Jigar yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda preparat bilan davolash ehtiyotkorlik bilan o‘tkazilishi kerak. Jigar tomonidan kuzatiladigan noxush ko‘rinishlar asosan erkaklar va keksa yoshdagi patsiyentlarda kuzatilgan va uzoq muddatli davolash bilan potensial bog‘liq bo‘lgan. Bu noxush ko‘rinishlar bolalarda juda kam hollarda kuzatilgan. Barcha guruh patsiyentlarda belgilar va simptomlar odatda davolash vaqtida yoki davolashdan so‘ng qisqa muddatda kuzatiladi, biroq ayrim hollarda ular davolash to‘xtatilganidan so‘ng bir necha hafta davomida namoyon bo‘lmaydi. Odatda ular qaytuvchan xarakterga ega. Jigar tomonidan og‘ir noxush ko‘rinishlar rivojlanishi mumkin, juda kam hollarda o‘lim hollari kuzatilgan. Ular deyarli hamisha jiddiy asosiy kasalliklari bo‘lgan yoki jigarni shikastlash qobiliyatiga ega yondosh dori preparatlarni qabul qilgan patsiyentlar orasida kuzatilgan.
Antibiotik bilan bog‘liq kolit holatlari to‘g‘risida deyarli barcha antibakterial dori vositalari qabul qilinganda xabar berilgan; o‘z og‘irligi bo‘yicha u yengil turidan hayot uchun tahdid soladigan turigacha o‘zgarib turishi mumkin.
Shuning uchun, bu tashxisni antibiotiklar bilan davolash vaqtida yoki har qanday davolash kursi tugaganidan so‘ng diareya bo‘lgan patsiyentlarda bo‘lishiga taxmin qilish muhimdir.
Antibiotiklarni qo‘llanishi bilan bog‘liq kolit rivojlanganda Amoksiklav bilan davolashni zudlik bilan to‘xtatish kerak; shifokorning maslahati olinadi va tegishli davolash choralari buyuriladi. Ushbu vaziyatlarda ichak peristaltikasini susaytiruvchi vositalarni qabul qilish mumkin emas.
Uzoq muddat davolash vaqtida turli a’zolar tizimini, shu jumladan, buyraklar, jigar va qon yaratish a’zolari faoliyatini vaqti-vaqti bilan baholash tavsiya qilinadi.
Antikoagulyantlarni bir vaqtda qabul qilinganda qon ivishi ko‘rsatkichlarini tegishli nazorat qilish shart (protrombin vaqtini uzayishi mumkin). Antikoagulyatsiyaning istalgan darajasiga erishish uchun peroral antikoagulyantlarning dozalariga tuzatish kiritish talab qilinishi mumkin.
Buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda, yetishmovchilik darajasiga muvofiq ravishda preparatning dozasiga tuzatish kiritish kerak (“Qo‘llash usuli va dozalari”ga qarang).
Diurezi pasaygan patsiyentlarda kam hollarda, asosan parenteral davolash fonida kristalluriya (siydikda tuzlarni kristalluriyasi) kuzatilgan.
Amoksitsillinning yuqori dozalari bilan davolash vaqtida amoksitsillinni qo‘llanishi bilan bog‘liq kristalluriyani rivojlanish ehtimolini pasaytirish maqsadida yetarli miqdorda suyuqlik ichish va diurezni nazorat qilish tavsiya qilingan. Qovug‘iga kateter o‘rnatilgan patsiyentlarda uning o‘tkazuvchanligini muntazam ravishda nazorat qilish kerak.
Amoksitsillin bilan davolanish vaqtida glyukozaning siydikdagi darajasini baholash zarurati tug‘ilganda, glyukozooksidaza bilan o‘tkazilgan fermentativ usullardan foydalanish kerak, chunki fermentativ bo‘lmagan usullar ba’zan soxta musbat natijalarni berishi mumkin.
Amoksiklavda klavulanat kislotasini bo‘lishi IgG va albuminni eritrotsitlarning membranalari bilan nospetsifik bog‘lanishini chaqirishi mumkin, bu Kumbs sinamasining soxta musbat natijalariga sabab bo‘lishi mumkin.
Preparatni qabul qilgan patsiyentlarda Aspergillus ni aniqlashda immunoferment analiz (IFA) sinamalarida musbat natijalar kuzatilgan, keyinchalik patsiyentlarda Aspergillus chaqirgan infeksiyani yo‘qligi aniqlangan.
Aspergillus ni aniqlash uchun IFA sinamalari doirasida aspergilyoz bo‘lmagan polisaxaridlar va polifuranozlar bilan kesishgan reaksiyalar kuzatilgan.
Amoksiklav bilan davolanayotgan patsiyentlarda musbat natijalar ehtiyotkorlik bilan tahlil qilinishi va boshqa diagnostika usullari bilan tasdiqlanishi kerak.
